sen kimin çocuğusun diye soran teyze

çocuk gördüğünde ilk ve favori sorusu ''sen kimin çocuğusun'' olan teyzedir. cevap gelmezse çocuğu bir köşeye sıkıştırır bakışlarıyla, tekrar tekrar sorar hatta ipucu bile verir ve o cevabı muhakkak alır. küçükken bana da sorulmuştu da ''annemin'' cevabını vermiş, teyzeleri güldürüp aralarından sıvışmıştım. espritüel kişiliğim çocukluktan kendini gösteriyormuş canım*.

hepsi aynı sürüm. klonlanmış gibi olmaları beni en şaşırtan özellikleridir.

'odabaşıoğğğların gızıyııım teyzeğğğ' şeklinde bağırarak cevap verdiğim kişidir kendisi

kafa kağıdını görmek isteyen teyzedir.
mutlaka babanızı annenizi dedenizi tanıyordur.
size yaklaşmak için kimin tohumu olduğunuzu merak eden teyzedir.
en güzel cevap teyze ben adem ile havva’nın torunuyum cevabıdır.

john doe ve jane doe'nin çocuğuyum diye cevap vereceğim teyzenin sorusudur.

ne salak salak sorular bunlar ? ben sana soruyor muyum kimin teyzesisin diye ? şeklinde terslenmesi gereken teyzedir

çoğunlukla duymadığından birkaç kez tekrar ettirip sonunda da bağırarak bitirici vuruşu yapmamıza sebep olan teyzelerdir. bugüne kadar tekte anlayan bir teyze görmedim.

90 li yılların mottosudur. teyzeler ozamanlar polisin gbtsinden daha çok çevirme yaparlardı.

galler prensinin çocuğuda olsanız muhtemelen soyunuz aynı viking kabilesinden geliyordur,bu teyzelerden kaçmaz.

"ben yabancıyım" diyerek başımdan savdığım sorudur.

verilen basit cevap ile teyzeyi dumura uğratacak olaydır.
-sen kimin çocuğusun?
+anne babamın çocuğuyum.

dünyanın, teyzeciğim.

bir ayağı mezarda diğer ayağıyla dünyayı dolaşan teyzedir.

konu dedenlere, aile büyüklerine yani kısacası soy ağacına kadar gider.

anne ve babamın çocuğuyum diyerek teyzenin saçma sorularından kurtulabilirsiniz şöyle ki bu cevabı verdiğinizde önce ne diyeceklerini bilmiyorlar tam o sırada oradan kaçabilirsiniz. bir de şu var ki sizin anne ve babanızı bilen kişi sizi de bilir zaten eğer bilmiyorsa sizin kim olduğunuzu öğrenmesine de gerek yok bence.

(bkz: ben sizin babanızım)

babamın çocuğuyum.

doğanın çocuğuyum ben teyzecim aslında hepimiz öyleyiz

köyüme gittiğimde babamı ve annemi tanıyorlar ama beni tanımıyorlar. ben de direk şunun çocuğuyum diyince hemen anlıyorlar.

o teyzede suç aramayın diye söze girmek istediğim başlık.

söz konusu soru, "kalecinin penaltı anındaki endişesi" gibi bütün topluma yayılmıştır. ne demek mi istiyorum? tezer özlü'den alıntı yapayım.

--- alıntı ---

sordukları zaman, bana ne iş yaptığımı, evli olup olmadığımı, kocamın ne iş yaptığını, ana babamın ne olduklarını sordukları zaman, ne gibi koşullarda yaşadığımı, yanıtlarımı nasıl memnunlukla onayladıklarını yüzlerinde okuyorum. ve hepsine haykırmak istiyorum. onayladığınız yanıtlar yalnızca bir yüzey. ne düzenli bir iş, ne iyi bir konut, ne sizin medeni durum dediğiniz durumsuzluk, ne de başarılı bir birey olmak ya da sayılmak benim gerçeğim değil. bu kolay olgulara, siz bu düzeni böylesine saptadığınız için ben de eriştim. hem de hiç bir çaba harcamadan. belki de hiç istediğim gibi çalışmadan. istediğiniz düzeye erişmek o denli kolay ki… ama insanın gerçek yeteneğini, tüm yaşamını, kanını, aklını, varoluşunu verdiği iç dünyasının olgularının sizler için hiç bir değeri yok ki. bırakıyorsun insan onları kendisiyle birlikte gömsün. ama hayır, hiç değilse susarak hepsini yüzünüze haykırmak istiyorum. sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla bağdaşan hiç yönüm yok. aranızda dolaşmak için giyiniyorum, hem de iyi giyiniyorum. iyi giyinene iyi değer verdiğiniz için. içgüdülerimi hiç bir işte uygulamama izin vermediğiniz için. hiç bir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz. yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. evlenizle. okullarınızla. iş yerlerinizle. özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. ölmek istedim, dirilttiniz. yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. aç kalmayı dendim, serum verdiniz. delirdim, kafama elektrik verdiniz. hiç aile olmayacak insanla bir araya geldim, gene aile olduk. ben bütün bunların dışındayım. şimdi tek konuğu olduğum bu otelden ayrılırken, hangi otobüs ya da tren istasyonuna, hangi havaalanı ya da hangi limana doğru gideceğimi bilmediğim bu sabahta, iyi, başarılı, düzenli bir insandan başka her şey olduğumu duyuyorum.

--- alıntı ---

ps: yaşamın ucuna yolculuk