seneye görüşürüz esprisi kimden gelecek gerginliği

yagami light ukdesidir.

muhakkak her insanda olan gerginliktir. ulan sene sonları “seneye görüşürüz” esprisi her zaman yapılır biliyorsunuz ki, o yüzden ilk kimden gelecek diye ister istemez insan haliyle tedirgin oluyor.

yalnız bayağı bir kötü espri hiçbir zaman kanım ısınmadı ne yalan söyleyeyim.

seneye bu konu hakkında muhabbet yaparız. bu sene bilet aldım ya onun heyecanı var üstümde. parayı bulduktan sonra yazacağım. şimdilik ön giriş ile konuyu kapatıp mutlu yıllar dilerim sözlük ailesine.

az önce yaşadığım komik gerginlik.
yeşil-uzum den geldi.
yarın namıdiğer seneye yapacağımız kahvaltıyı konuştuk.*

gerildiği yerden kopartayım bari,
seneye görüşürüz. *

sabah gözümü açamadan okula gittim, dersler falan derken yoğunluktan yılın son günü olduğunu unutmuşum. tam dersten çıkıyorum öğrencinin biri hocam seneye görüşürüz dedi ve o an tüm uykum dalgıngılığım gitti. öğrenciden soğumuş bir vaziyette sınıftan çıktım.

bence dün ukde sahibi yazardan gelmişti radyoda, yanlış hatırlamıyorsam.

dün akşam geldi bana, işin ters tarafı sabah yine gördüm espiri sahibini.

anlam veremediğim gerginliktir. bence ya alışmalıyız ya da alışmalıyız. ben her zaman ve her ortamda yapmıyorum ama kimsenin yapmayacağını düşündüğüm ortamlarda, en beklenmedik zamanda* yapıyorum. yıllardır severek kullanıyorum, bir sorun yaşamadım.

bazen akıllı bildiğin insan yapıyor, bi "ben neredeyim neden dünya ve evren?" hissi basıyor.

lise yılları...................

işten erken çıkan arkadaş tarafından bu espri yapıldı hepimiz gerginlikten kurtulduk. müteşekkiriz kendisine. koşarak kaçarken arkasından kafasına kırtasiye malzemeleri fırlatarak küfürler eşliğinde uğurladık.

bende olmayan gerginlik. her şeye de gerilemem ki yahu.
11 yaşıma kadar köyde büyüdüm. bizim çok sıkı arkadaşlıklarımız, saf şakalarımız ve esprilerimiz vardı. 31 aralık günü de bu şakayı herkes birbirine yapıp gülerdi. sonra bir ilçeye taşındık. oradaki gittiğim okulumun öğrencileri gayet elit kesimin çocuklarıydı. neyse okula alışıp çevre kurmaya çalışıyordum ama nasıl yapmacık geliyordu hiç ısınamamıştım. ilk kez 31 aralık günü geldi. okul çıkışında sınıfa bu espriyi yapıp herkesten samimi bir gülümseme ve yeni yıl tebriği bekliyordum. espriyi patlattım. herkesin yüzü nasıl düştü bana mal mal baktılar. yiaah mehmet uff ya diyen kızları mı ararsın. sınıfın zengin ağır abisinin alaycı bakışını mı ararsın.
aslında gayet komik bir hikaye gibi gelebilir ancak o gün bende o okul tamamen bitmişti. o okula gitmeden önce derslere gayet ilgiliydim ancak o günden sonra dersleri de sallamıştım. birkaç sene orada okudum ama o birkaç senelik kopukluk okul hayatımı gerçekten çok etkiledi.

seneye görüşürüz.

ip inceldiği yerden kopsun o zaman. scskk
seneye görüşürüz.
hadi kendinize iyi bakın
gidip bestolarımı da sinir ediyim birazcık