sessizliğin dili

insanı insan yapan bütün değerler: aşk, sevgi, sabır, höş görü, özveri, sözün bittiği yerde başlıyor. sözün bittiği yerde başlıyor, sanat, edebiyat, resim, müzik gibi yaşamımıza renk katan bütün güzellikler. an geliyor duyguları sese dönüştürmek yetersiz kalıyor ya da anlamsızlaşıyor.

bazı şeyler var ki anlatılamıyor, anlaşılmayı bekliyorlar. yine an geliyor hiçbir söz, hiçbir konuşma sessizlik veya ortaya konan iş kadar etkili olamıyor. bu yüzden bir ingiliz atasözünde de “actions speak louder than words” der. yani “hareketler sözcüklerden daha gür sesle konuşur.”

çok güçlü bir çığlıktır. hele bir de hz. meryem gibi olursa:


"(ey meryem) ye, iç, gözün aydın olsun! eğer insanlardan birini görürsen: 'ben rahmân için (susma) oruc(u) adadım, bugün hiçbir insanla konuşmayacağım' de."

[meryem sûresi, 26]

aslında sessiz bir senfonidir.