sevdiği kişiyi bir şeye benzeterek seslenen insan

bence çok tatlış benzetmeler bunlar. ben bazen kendim için “tavşan dişli” falan diyorum mesela. şahsen sevgilim bana bu şekillerde hitap etse ona hemen: “ ayhhh, yiyim yia seni!” derim. bana da ancak hödük oğlu hödükler denk gelsin zaten, ismimi bile söylemek zul oluyor adamlara…
boş ver, o kaybetti. “sincabım” çok tatlı bence.*
bu arada bu ben ya.. askimi belli eden bir kelime söylemezsem ölürüm.

"uğur böceğim" gibi mi?
yok ya kalsın.
bir şeye benzetilmek istemem.

maymuşum diyorum. çok sevgiden.

vahşi boğa diye sesleniyorum ben. ama toplum içinde nedense böyle seslenince biraz bozuluyor erkekler.
sanki akılları başka şeye işliyormuş gibi. ne güzel işte reklamını yapıyorum.