sevgi ve merhametin nankörlük olarak karşılık bulması

pek şaşmayan insanlık hali. nasıl olcak bu işler.

üç günlük dünyada takılacak bir şey değildir. insanları görmezden gelin.

bazen insanın başına gelen üzücü durumdur. ama bu hep böyle olmaz bazen sevgi ve merhamet size sevgi ve merhamet olarak geri döner. üç beş kendini bilmez nankörlük yaptı diye sevgi ve merhametten vazgeçmemek gerekir.

günümüz şartlarında çıkarcılık nefes almak gibi kanıksandıkça daha çok bu dertten muzdarip oluruz.

sevgi ve merhamet nankörlükten çok maraz doğurur. nankörlük; yapılan iyiliğin hatırlanmaması, kadir kıymet bilmemek olarak yorumlanır. bu ikisinin yeri ayrıyken sevgi diye yapılanlardan, merhamet diye alınanlardan bahsediyorsanız nankörlük için de karşı tarafın sizin için birşey yapmadığından ya da almadığından bahsediyorsunuzdur.

hal böyle olunca ya siz sevgi ve merhameti bilmiyorsunuz ya da nankör görmemişsiniz.

elde bir sayıldığınızda, cepte durduğunuzda asla kıymetiniz bilinmez. özensiz ve umursamaz davranışlarla sürekli karşılaşmanız normaldir. karşı taraf ne yaparsa yapsın sevginiz ve merhametiniz yüzünden kıyamaz; affeder, önemsemez ve devam edersiniz.

ben bu tarz düşüncelere katılmıyorum. bir insan seviyorsa kendi istediği içindir. olabilir, istediğimiz sonucu alamayabiliriz ama sonuç beklentisi ile sevmez insan.
merhamet ediyorsa da kendi vicdanına karşı sorumlu olduğu içindir. geri dönüş bekleniyorsa bu sevgi veya merhamet değil bir yatırımdır.

riyakar ve üçkağıtçı toplumlarda görülen bir durum.

çoğu zaman öyle vuku buluyor belki de tek olumlu yan bu oldu son ayrılığımda..

insan nedensiz sever. merhamet de varsa vardır yoksa yoktur. kedim beni tırmalayınca bunu nankörlük olarak görmüyorum.

hatta onunla iletişim kurmaya o kadar ihtiyacım var ki beni kanatsa da "sen abiyi mi ısırdın bakalım?" gibi onunla iletişim kuruyorum.

çıkar varsa sevgi de merhamet de olmaz.

zehirden şifa kahpeden vefa beklemeyiniz derim