sevgiliye ithaf edilebilecek en güzel dize

şiir yazma yeteneği olmayan bizler için canım şairlerimizin yazdığı, sevgiliye ya da hoşlanılan kişiye ithaf edebileceğimiz dizelerdir.
"bir kadına söylenebilecek en güzel sözler" ya da "sevgiliye söylenecek güzel sözler" tarzındaki başlıklardan bilerek farklı olmasını istedim çünkü dizeler herhangi bir söz topluluğu değildir, azdırlar ancak çok fazla şey anlatırlar ve çok şey hissettirirler.

"seni, senin hudutlarının dışında seviyorum"
nazım hikmet

"cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün."
ilhan berk

"sen benim kara ömrüme vuran
suyumu harelendiren sevincimdin."
birhan keskin

"bir bakışın ölmem için yeter; anla rosa ben bir deliyim."
sezai karakoç

"gelişin hayata bağlıyor beni
anlıyor musun
zaman yarat ve uğra"
şükrü erbaş

kendinize ait dizelerinizdir.

melek yanında yüzünü saklar, felek yüzüme kaş çatar
bi' tek bu hüznü sen boğarsın, ipek tenin derime batsın
rüzgar saçını süpürse mest olur bakışlarım
adınla uyanır kulaklarım, yüzünle açar göz kapaklarım
en güzel şiirlerimle kaleme adını sayıklatırım
odamın hayaletisin, sessizliğine aşığım



direkt baytar'ı okumaktır. sözleri;

[verse 1]
bu dilden firar eden her söz, yaydan çıkmış ok gibi
sözler bazen bir hazine, bazen dermansız bir dert tipi
geçmiş dünden bahsetmek lezzetsiz
gelmemiş yarından hep mi şikayetçiyiz biz? (ha?)
aklımın ipinin ucu da kaçmış, timsah katreleri boşalsın
bir iki damla hiç değersiz
hüzün ve kaderin pençesinde bir dev nam-ı-değersiz
gece-gündüz ömürden yontar dünya dönmez yaremsiz
bugün ömrün yarım gün, serbest kalsın fikrim
senin tozlarını silemez tenimden ellerim
varlık ruhu terk eder yüzün yüzümden ayrılınca
bendeki aşk altın misali ağırlığınca
sensiz benlik yokluk demek kalbim sana emekçi
aşk denen illet çorak arazide tilki misal kurnaz bekçi
başım sarkıt bir mahalsiz, cümle yolumun önüne taş
dudakların kadeyi nikah eden, çakır keyif dertdaş
gören der ki: "sel ağzına bina yapmak aptal işi."
yel eserse kırmaz dişimi, kalp bir körse görmez bi' şeyi
saniyeler dakikalarla yapar alışverişi
saatler seni alır benden, korkarım olamaz gelişin
hasret gözümün ışıklarını söndüren alçak misafir
afitap sönük bir mum, ayrılık hain bir zehir
melek yanında yüzünü saklar, felek yüzüme kaş çatar
bi' tek bu hüznü sen boğarsın, ipek tenin derime batsın
rüzgar saçını süpürse mest olur bakışlarım
adınla uyanır kulaklarım, yüzünle açar göz kapaklarım
en güzel şiirlerimle kaleme adını sayıklatırım
odamın hayaletisin, sessizliğine aşığım

[nakarat]
derdime çare, baytarım yok
dengeme destek, tut ki durayım
şafak güneşin fermanı geçer acı tatlı sayılı zamanın sancısı
ama melek bir yandan, şeytan bir yandan
başım zindan yokluk var, bu kaçıncı şikâyetim bilmem

derdime çare, baytarım yok
dengeme destek, tut ki durayım
şafak güneşin fermanı geçer acı tatlı sayılı zamanın sancısı
ama melek bir yandan, şeytan bir yandan
başım zindan yokluk var, bu kaçıncı şikâyetim bilmem

[verse 2]
kafamı duvara yasladım, omuzların yanımda yok
ahbaplar maymun iştah sahibi, benim içim senle tok
yok ki gücüm, belki devler ülkesinde bücürüm
sessizliğinle gelir hüznüm yokluğunda gömülü, ölüyüm

bu devranın binlerce sevgi müşterisinden biriyim
yalnızlığıma küfrederim ve sensiz hâlden müştekiyim
ilelebet de dönmez olsan, bil ki yalnız nöbetteyim
hatalarıma savaş açtım, her gün farklı kefendeyim

hayat günü defter yaprağı, hazan gelir dökülür
gelirken, ne getirilir ki, giderken ne götürülür?
dertle anlaş, deva bul, üzüntü kalbi sömürür
yüzüne baktığım her an, cennetten bahçe görülür

gülüş; neşem değil, gönül bucaklarımda harabeler
bu hilekâr tavırla geçer fena saatler
seni içeren masallarım anlatılacak kadar kısa değiller
aşk ilinde bir tarafta cüceler, diğer yanda devler

[nakarat]
derdime çare, baytarım yok
dengeme destek, tut ki durayım
şafak güneşin fermanı geçer acı tatlı sayılı zamanın sancısı
ama melek bir yandan, şeytan bir yandan
başım zindan yokluk var, bu kaçıncı şikâyetim bilmem

derdime çare, baytarım yok
dengeme destek, tut ki durayım
şafak güneşin fermanı geçer acı tatlı sayılı zamanın sancısı
ama melek bir yandan, şeytan bir yandan
başım zindan yokluk var, bu kaçıncı şikâyetim bilmem

[outro]
ben bilmem
ben bilmem
ben bilmem
(check, check, yo)
ama melek bir yandan, şeytan bir yandan
başım zindan yokluk var, bu kaçıncı şikâyetim bilmem
ben bilmem
ben bilmem
ben bilmem
ama melek bir yandan, şeytan bir yandan
başım zindan yokluk var, bu kaçıncı şikâyetim bilmem.

"ellerin diyorum ellerin,
harabe bir kentin sokaklarında uçan kelebekler gibi,
gün doğumu gibi, umut gibi
ellerin, onca sene ellerimi bekliyor gibi"

"karım benim!
iyi yürekli,
altın renkli,
gözleri baldan tatlı arım benim!"

nazım hikmet

içli köftem...
beyaz lahanam
brokoli başlım.
özlendin.

-little devil luci.

buraya kendi şiirimden bir dize birakmaliyim sevdigime en guzel siir onun için yazilmis olandir.
---karanlığıma gölgen düştü
şimdi her yer papatya.

seviyordum sizi ve bu aşk belki
içimde sönmedi bütünüyle.
fakat üzmesin sizi artık bu sevgi
istemem üzülmenizi hiçbir şeyle.

sessizce, umutsuzca seviyordum sizi.
bazen çekingenlik, bazen kıskançlıkla üzgün.
bu öyle içten, öyle candan bir sevgiydi ki
dilerim bir başkasınca da böyle sevilin.

puşkin

"ve benim birdenbire
yüzünü değil,
gözünü değil
senin sesini göresim geldi."

(bkz: nazım hikmet)

kurtlar vadisi, 97 bölüm.
umarım nasip olur.

yarayla alay eder yaralanmamış olan
bak nasıl da sararıp soluvermiş tanrıça kederlerden
sen çok daha parlaksın çünkü
sen tüm göklerdeki yıldızların ilki
sen aydınlatırsın geceyi

— william shakespeare

bunun için önce sevgilinin olması gerektigi sorunsalı durumudur.

sana gitme demeyeceğim,
ama gitme, lavinia.
adını gizleyeceğim
sen de bilme, lavinia.

bulutlar gider, sen gökyüzü ol.
hiç gitme!

birlikte hiç resim çektirmemiştik.
bir sürü şey gibi bunu da yapamadık nedense,bir türlü olmadı.
bir koşuşma,durmadan bir şeylerle uğraşma..
neden koşuyorduk,acelemiz neydi?

"o kadar içten gülüyordun ki,
içini kıskandım; için olmak istedim.
gülüşünden öpüyorum."

kendim yazmayı seçiyorum, yazdım da. onlardan biri;
"gözlerine bakmak, güneşin batmasını beklemek gibi ama hiç batmıyor o güneş gözlerinde. gözlerin gök, saçların güneş. dudaklarınsa ağırlığından dalları yere değmiş kiraz taneleri. bu güzel tadın gölgesinde hiç batmayacak bir güneşin batışını beklemektir, sana bakmak. seni sevmek ise hiç batmayacak olan bu güneşin batışını bir ömür uykusuz kalmayı göze alacak kadar beklemektir. beklemeyi sevmektir. gözlerine bakmak insanı uykusuz bırakır, susuz bırakır. dudaklarının tatlılığı ise yakar içimi. gözlerinin deniz kadar engin oluşu yangınıma tuzlu bir su serpse de, şikayet etmem. saçlarının sarısı, güneşin kurutsa da sıcakta tenimi, aşkından çölde susuz kalmış bir bedevi olsam da bekleyeceğim seni. yakan güneş sen, tatlı sen, gök ve deniz sen iken seni beklemekten, sevmekten başka çare kalmıyor bana. dünyanın en tatlı çaresizliği içinde mutluluktan ölüyorum. ölmeden önce son kez duymak isteyeceğim şey ise senin birtanen olduğunu bir kez daha duymak olurdu. sen, ben yaşarken canıma can kattın. ölürken bir kere ölür insan. bedenim ölse de, canıma kattığın can daima yaşayacak. sevgimiz baki olacak."

etmek için önce olması lazım.

"hiçbir yüz güzel değil senin yüzünden"

ahmet hamdi tanpınar'ın özlem şiirinin bütün dizeleri ayrı ayrı ithaf edilebilir.
kime dokunsam sensin
kimi çağırsa dudaklarım...
başımın tacı, canım efendim.
görünmez çığlıklarımı gören
eğilmez başımı öpensin.
sen bir deniz derinliğisin
uslanmak bilmez kederler ülkesi...
coşup yağan fırtına sessizliğim
kül kedisi yorgunluğunda kalbim
masalcı ninesini arıyor