yazdığı kitabı birilerine ithaf eden yazar

kapağı açınca, boş sayfada bir ya da iki cümlelik teşekkürle beraber; eşine, çocuğuna, arkadaşına, öğretmenine, komşusuna gibi gibi kişilere ithaf eder.
bazen de sadece; eşime... tarzında tek kelimelik bir ithafta bulunur.
bana bu hep çok şık gelirdi.
niyet okuyuculuğu yapamayacağım için, muhakkak bunu "şık" olsun diye yapanlar vardır fakat - kaynak bulamadığım için, varsayım diyeceğim - böyle ithaf edince kitap hediye sayılıp, vergi olaylarında muafiyet durumu oluyormuş.
bunu bugün öğrendim ve hayal kırıklığına uğradım. bundan sonra ithaf görünce, bakışım değişecek.

üç kitabı olan ve basılmaya hazır yeni kitapları sırada bekleyen şahsımın ilk kez duyduğu varsayımdır. vergi ile ilgili bir durum olduğunu zannetmiyorum.

bana hep çok ince gelmiştir. özellikle bu ithaf;

"bu romanı,
eylül 2009'daki sel felaketinde, silivri hayvan barınağında kilitli kalan hayvanlardan sağ olanları birer birer kucaklarına alıp çamur denizinden kurtaran, isimlerini bilmediğim on beş dostuma ithaf ediyorum."

en güzel duyguların sahibidir. bkz.

vergi ile ilgili bir muafiyet olduğunu zannetmiyorum. ancak üç kağıt yapanlar da vardır belki.

salinger'ın "yükseltin tavan kirişini ustalar" adlı malum eserinde yaptığı gibi yapıyorsa şahsımı gözyaşlarına boğması muhtemel olan yazardır. zira kendisinin o ithafı zamanında gözyaşlarına boğmadıysa da kişisel "en iyi yüz ithaf cümlesi" listeme baş sıralardan giriş yapmayı başarmıştır.

yeryüzünde amatör bir okuyucu - yani okuyup geçen biri - kalmışsa eğer, tarifsiz sevgi ve minnetle, rica ediyorum ondan, bu kitabın ithafını dörde bölsün, karım ve çocuklarımla paylaşsın.

if there is an amateur reader still left in the world - or anybody who just reads and runs - i ask him or her, with untellable affection and gratitude, to split the dedication of this book four ways with my wife and children.

kitaba başlamadan önce ithafları ve önsözü mutlaka okuyorum. genel izlenimim şu ki; o kitapta sadece yazarın değil; ona gerekli konforu sağlayan eşinin, annesinin, babasının; kendileriyle zaman geçirmelerinden feragat eden fedakar çocuklarının; ona işlediği konuyla ilgili bilgi sağlayan kişilerin; kitabını bitirdiğinde okuyup eleştiren ve düzelten kişilerin de emeği var.

kitap yazacak olursam bir gün, ki var bir hayalim..
canımı acitanlara, yarım birakanlara, yolumdan tek bir taş parcasini eğilip kaldirmayanlara, hayallerimi hiçe sayanlara,elini uzatiyormuş gibi yapanlara ithaf ederdim.
çünkü bugün onlar sayesinde ben ben olabildim ve ben beni tek tek onların yerine de sevdim.
size rağmen bu kadar güzel bir ben var edebildiğim için kendimden bana bu hayranlığım ve bu yüzden üstüne basa basa ben_ebruli

yüreklendirdiği içindir.


ben küçük iskender'e ithaf edeceğim eğer yazarsam, belki de sırf ona ithaf etmek için yazacağım...

t/ vefalı insandır.

olmak istediğim yazar. ha kitap yazacağımdan mı? asla. ama kendimi biliyorum. yazsam bokum gibi olurdu fjdjgj. bu yüzden akrabalarıma ithaf ederdim.