sigara içen insan bencilliği

şu an yaşadığım ve asla ulaşamayacağım seviye. sıcacık odanda otururken sırf kendi keyfi için camı açıp donmamı sağlayan ve soluduğum havayı kirleten insan tipi. kural tanımaz bu türler. hem kendine hem çevreye zararı vazife bilirler.

yukarıdaki hikayede olay sigara değil.
kendisine saygısı olan insan zaten sigarayı "kapalı" yerde içmez. (evet, sigara kullanıyorum)
olay, hikayedeki diğer şahsın genel bencilliği.
yoksa sigara öyle paketinde duruyor sadece

insan içinde içiyorsan gerçekten bencillik
kendi kendine içiyorsan özsaygı eksikliği.

§§§dışarıda bile ben varken yanımda içmekten çekinenen insanlar vardı. tam tanışmıyorduk mesela ama bilmedikleri için içmemeyi tercih etmişlerdi. (arkadaşımın arkadaşları)
§§§bir de kapalı ortamda bile duman altı yapıp pişkince sırıtanlar. (ünv.'de kız apartında dairede 5 kişiydik ve içlerinden biri rahatsız olduğumu bile bile arkadaşlarıyla mutfağı yoğun sis bulutuna çevirmişti. -kapı direkt mutfağa açılıyor- kapıyı açınca o bulut direkt üstüme geldi. çok sinirlenmiştim ama bozuntuya vermeden ciddi ve soğuk bir şekilde "merhaba." demiştim, o daire arkadaşım da "hoş geldin, kusura bakma burası gördüğün gibi." deyip pişkince gülmüştü ve diğer gevşek insanlarında ağzında alaycıl bir gülümseme. o sırada ben oda kapısının önünde durup anahtarımı çıkarmayla uğraşırken ona dönüp "burası leş insanların leş kokusuyla dolmuş o kadar yoğun ki görmemek mümkün değil. (:" deyince gülüşler gitmiş yerini sinire bırakmış, konuşmalarına fırsat vermeden "iyi içmeler..." deyip yapmacık tebessümle kapıyı biraz çarparak kapatmıştım.
ortak ve kapalı alanı bu hâle getirme hakkı yok, ortamında ilk kez gördüğüm insanlar içinde bana böyle davranması ve o insanlarında çekinmeden ona uyması? siz kimsiniz yani? sevmediğim hâlde insan yerine koyup o durumda bile "merhaba." demişken bu hâller ne alaka?
yiyecek pişen bir yerde o kadar içilmez. üstüne o gerizekalı varlık izmarit dolu şeyi lavabo içine döküp bırakmıştı. mutfak lavabosuna resmen çöp muamelesi yaptı. orayı o hâlde bırakıp not yapıştırmıştım. "bu iğrençlikliğin sahibi işini tam ve düzgün yapmayı öğrensin. tabi buraya çöp muamelesi yaparken odasına klozet muamelesi yapmamı istemiyorsa?"
kız bile isteye bunları yaparken hiç ılımlı olamam. saygı duymuyorsa ona da duyulmaz.
sabah bakmıştım temizlemek yerine bu sefer sigaranın beyaz kısmını lavabo deliğine koymuştu. ellemedim çünkü ondan başkası temizlemeye çekti.
bu lavabo olayı 5. veya 6. terbiyesizliğiydi. ve son damlaydı. o gün ben, derslere gittim geldim baktım hâlâ aynı nota başka renkle "o kuyruk ayak yanımda gezmeye devam ederse acımayacağım." yazıp kestirmeye geçmiştim. o da akşamüstü gelmiş ve mutfakta notumla baya sinirlenip ortaya bağırıp çağırmaya başlamıştı. kızlar ona diyor ki "uyuyordur şimdi ve haksız olan sensin. ilkten anlamayıp kızıştırmanla o da bu kadar aşırıya kaçmak zorunda kaldı." vs. ama yok "bana köpek muamelesi yapmış, kalksın ben ona gösteririm kuyruk ezmeyi." vs. ben ise ne güzel uyuyordum bu iğrenç sesli kızın sesiyle ve bu olay için uyanırken daha çok sinirlendim. lavaboda yüzümü yıkarken hâlâ seslerini duyuyorum. kapıyı açtım ve çıktım "uyandım, buyur?" dedim uykudan sinirli kalkan ifademle onu öldürecek gibi bakarken. kollarımı önümde bağladım. sakin duruyordum ama her an onu parçalayabilirdim de. sesi bir kısıldı, yüzü bir bozardı etrafa bakıp "sen ne hakla bana köpek muamelesi yaparsın?!!!!" dedi. ben de alayla gülerek "ha o muuu, aslında yılan muamelesi yapmıştım ama köpek daha hoşuna gitmişse öyle olsun tamam. şu an ki ses tonunla ona daha çok uyum sağlıyorsun zaten." dedim. "bana bak kızım, seni yolarım, düzgün konuş." deyip hâlâ bağırıyordu ve apart görevlileri de gelmişti. "yolman için bekliyorum. allah aşkına gelip yolsana beni." dediğimde 2 adımlık mesafe bırakacak kadar yaklaşmıştı. ve diğerleri "asra yapma, sakin ve aklı başında bir insansın sen." demişlerdi. ve "bir şey yaptığım yok, hâlâ bekliyorum. (: ayrıca sakin olduğumu görmüyor musunuz, deminden beri yerinde duramayıp bağıran o. amacı uyandırmaktı, buradayım işte." dediğimde direteceğimi anladıkları için beni odama geçirmeye çalışmışlardı. "bir dk ya, sorunu varmış çözelim." deyip bana uzanan kolları hafif ittirirken. sonra görevli abla geldi diğer kızlar ona olayı anlatıyordu. ve o beni odama geçirmek istedi "sorunu var, çözmeden geçmem." deyince abla ona dönüp "yok sorunu, değil mi?" dediğinde mır mır mır yapıp "yok." dedi öyle geçtim ablayla odama ve ona "kusura bakma a. abla seni buraya bu şekilde getirtmek istemezdim ama olay ortada. odamdayım ama o sana zorluk çıkarırsa seslenmen yeterli. ve sesini kesmezse kesmeye geleceğimi söyle. sesiyle uyandım ve kafamın içine etti. başım ağrıyor." deyince beni anlayıp gitti. o ablayla aramız çok iyiydi. ve beni tanıyordu, ben bu raddeye gelmişsem suç asla bende olamaz. neyse sonra kızın sesini 2 dk' da kesmişlerdi ve ben yine uyumaya geçtim. dövemediğim içim rahatsızdı ama olsun. en azından büyük laflar ederken bir halt yapamayacak olmasıyla karşı karşya gelmesi bile yeterdi.
o olaydan sonra ise kendisi bana yol yapmaya çalışmıştı ama karşılık vermedim. düşmana bile yapılmayacak şeyi yapmıştı en son. sadece "ister istemez yüz yüze geleceğiz. o yüzden en fazla yüzüme bakabileceğin kadar ılımlı olabilirim. onun dışında yok." deyince öyle devam etmiştik. olayı buraya taşımadan insan gibi davranmak zor gelmişken sonra niye kolaylaştı bilmiyorum...

"sigara içen insan bencilliği" değil "sigara içenlerin yaptığı bencillikler" denilebilirdi. çünkü her sigara içen bencil değil...