sigara kullanmayan yazarlar

içlerinden biri olmaktan gurur duyduğum yazarlardır.

3 yıl kadar önce bıraktım o meredi. yanlış anlaşılmasın 15 yıl kadar içtim. zaten şu devirde 30 gram tütüne 100 lira para vermek inanılmaz enayi hissettirirdi.*

istemeden de olsa bu insanlar da sigara dumanına arkadaşları sayesinde yollarda cafelerde maruz kalıyorlar... bir cafede açık alanda oturmak bizlere yasak gibi birşey desek yeridir çünkü bu yerler sigara içen insanlara ayrılan bölümlerdir....

hiç bulaşmadığım merettir. çevreye baktıkça hayatımdaki en doğru kararlardan birisi olduğunu düşünüyorum. (zaten tek doğru kararım)

#3210682

cafelerde sigara içilmeyen bölümü yoksa o mekana oturmuyorum. geçmişte arkadaşlarımdan kaynaklı oturmak durumunda kaldığım 1 2 durumda eve geldiğimde her zerremle sigara koktuğumdan tüm kıyafetlerimi makiniye atıp duş aldığımı biliyorum. yolda biri sigara içiyorsa yanından geçerken nefesimi tutuyorum çünkü o minicik maruziyete bile tahammül edemiyorum. babam balkonda sigara içip odaya girmişse yanına oturamıyorum bi on on beş dakika.

sigara kullanmayan betimlemek için yetersiz bu sevgiyi. *

aaa, ben.
ve direkt eleme kriteri eş seçiminde. o derece yeşilay.

+1 de benden.

bu hayatta doğru yaptığım ender eylemlerden

(bkz: canım kendim)

içemiyom. acı geldi bi daha denemedim.

içkim, sigaram yoktur.

(bkz: madalya müracaatları)

acil verin madalyami, bu yasima kadar biricik akcigerlerimi* tertemiz tuttum bir mukafati olmali.