şiir sevmeyen şair ruhlular

kendiyle çelişir gibi gelse de öyle değildir. şiir sevmez ama şiir gibi yaşar çünkü ruhu şairdir.

"şiir sevmez ama şiir gibi yaşar çünkü ruhu şairdir." olarak tanımlanan, ama anlaşılamayan ruhlulardır. şiirin "gibisi" nedir? şiir "gibi" yaşamak ne demektir? bu şiir "gibi" yaşayan ama şiir sevmeyen şair ruhluların, şiir "gibi" yaşayan ama şiir sevmeyen şair ruhlular oldukları nerelerinden belli olur? hece ölçüsüne göre mi yürürler mesela? yoksa kafiyeli mi konuşurlar ksaptan çorbalık tavuk alırken? ya da devrik cümleler mi kurarlar, durakta durmadan geçen otobüsün tekerine söverken?

şiir sevmeyen şair olmaz. kalpten çıkan dizelerden etkilenmeyen şair mi olur. kendine şair demesin.
pozitivist bir beyindir.

şiir seven erkekle ilgili yazacağım tanımlar muhtemelen silinecek o yüzden boş bırakıyorum burayı..