sıkıntıdan whatsapp’ta grup açmak

sosyal hayatı olmadığına inandığım bir arkadaşımın sistematik olarak uyguladığı taktiktir. az buçuk ortak noktası olan birkaç arkadaş belirleyip 2li 3lü 4lü gruplar açıyor, ekliyor bizi. öncesinde haber de vermiyor. bi anda tanımadığım insanlarla ortak grupta buluyorum kendimi. hayır bi de ilerleyen zamanlarda grupların hepsi atıl hale geliyor, bir bakıyorum herkes çıkmışım ben kalmışım bir başıma. ayıptır.

eğlenceli olabileceğini düşündüğüm durum ancak böyle yapan bir arkadaşa sahip değilim.
aynı insanlarla dolu bir çevrede kısır döngüye giriyoruz, tanımadığımız insanlarla dolu bir grupta yeni insanlarla tanışmak güzel olabilirdi.

tek kişiyle de olabiliyor. üçüncü birini dahil etmeden; baş başa olmak için yani. bazen sıkıntıdan, bazen çaresizlikten tünelin ucundaki ışığa yönelerek ve "ekle bunu!.." emir kipiyle.

asosyal bir bireyseniz whatsapp'ta bile gurup yapamıyorsunuz.

yani yalnızsan sıkılmaya hakkın yok tatlı şey.

üniversite hazırlıkta bir arkadaşım bana maşa kendisine de koca ayı dedikleri için furkanın ayı grubu diye grup açıp bizi eklemişti. hepimiz tek tek çıktık ama grubu silmedi, ara ara sıkıntıdan gruba yazıp kendi kendine konuşuyordu bu da garip bir grup açma anısıdır.