1.
hemingway'in savaş ve aşkı beraber konu ettiği romanı. birinci dünya savaşı italya'sında geçen bir asker ile hemşirenin arasındaki ilişkinin zorlu hallerini konu alıyor. kitabın bol betimleme içeren ve akıcı bi dili var.
“nereye gidelim?”
“umurumda değil. sen nereye istiyorsan oraya. tanıdıklarımızın olmadığı bir yere.”
“nereye gideceğimize aldırmıyor musun?”
“aldırmıyorum. neresi olsa güzel olacak.”
“nereye gidelim?”
“umurumda değil. sen nereye istiyorsan oraya. tanıdıklarımızın olmadığı bir yere.”
“nereye gideceğimize aldırmıyor musun?”
“aldırmıyorum. neresi olsa güzel olacak.”
devamını gör...
2.
hemingway'in en sevdiğim romanıdır.
benim için şöyle bir özel yanı da var ki, askerliğimin en sıkıcı ve boğucu günlerinde kütüphanedeki okunabilir kitaplardan sonra, sevdiğim kitapları yeniden okuma fiiline ilk başladığım kitap olduğundan, zor zamanlarıma arkadaşlık etmiştir.
her kitap savaşın anlamsızlığı üzerine bir şeyler söyleyebilir. hemingway'se bu kitapta, bir karakterin yaşamı üzerinden hem savaş günlerini hem de bazı sebeplerden dolayı savaştan uzak geçirdiği yaşamını sunuyor okuyucuya. yani bir anlamda yaşamın iki farklı sahnesine tanık oluyor, aradaki anlam veya anlamsızlık farkını çok daha iyi görüyorsunuz.
1.dünya savaşında italyan ordusunda gönüllü henry'nin, aynı zamanda hemingway'in yaşamından yarı otobiyagrafik özellikler taşıyan bir karakter olduğu söylenebilir. bir de kitabın hemen her bölümünde, her mekanda, her durumda içiyor. en çok da rom tercih ediyor.
ağdalı uzun cümleleri yoktur hemingway'in. yalın ama yoğun sayılabilecek bir anlatımı var. okuyucunun ilgi ve dikkatinin bir noktada toplandığı anda, araya başka detaylar serpiştirerek bu ilgiyi daha da yükseltip canlı tutuyor
kitabın bir yerlerinde geçen çatışma ve yaralanma anını, o denli canlı anlatır ki, bir film sahnesinde hissedersiniz kendinizi. üstelik bunu, kitabın ilk ve türkçenin hayli güncel olmayan basımlarından birini okumuş biri olarak söylüyorum.
benim için şöyle bir özel yanı da var ki, askerliğimin en sıkıcı ve boğucu günlerinde kütüphanedeki okunabilir kitaplardan sonra, sevdiğim kitapları yeniden okuma fiiline ilk başladığım kitap olduğundan, zor zamanlarıma arkadaşlık etmiştir.
her kitap savaşın anlamsızlığı üzerine bir şeyler söyleyebilir. hemingway'se bu kitapta, bir karakterin yaşamı üzerinden hem savaş günlerini hem de bazı sebeplerden dolayı savaştan uzak geçirdiği yaşamını sunuyor okuyucuya. yani bir anlamda yaşamın iki farklı sahnesine tanık oluyor, aradaki anlam veya anlamsızlık farkını çok daha iyi görüyorsunuz.
1.dünya savaşında italyan ordusunda gönüllü henry'nin, aynı zamanda hemingway'in yaşamından yarı otobiyagrafik özellikler taşıyan bir karakter olduğu söylenebilir. bir de kitabın hemen her bölümünde, her mekanda, her durumda içiyor. en çok da rom tercih ediyor.
ağdalı uzun cümleleri yoktur hemingway'in. yalın ama yoğun sayılabilecek bir anlatımı var. okuyucunun ilgi ve dikkatinin bir noktada toplandığı anda, araya başka detaylar serpiştirerek bu ilgiyi daha da yükseltip canlı tutuyor
kitabın bir yerlerinde geçen çatışma ve yaralanma anını, o denli canlı anlatır ki, bir film sahnesinde hissedersiniz kendinizi. üstelik bunu, kitabın ilk ve türkçenin hayli güncel olmayan basımlarından birini okumuş biri olarak söylüyorum.
devamını gör...