sinekkaydı tıraş olunca öz güvenini kaybetmeyen erkek

adam gibi adamdir. bir sicak bir soguk yapan gotu basi ayri oynayan tribin bokunu cikaran kizlari tek kalemde sepetler. cekici bir gaddarligi oldugu da gozlemlenmistir.

kaybetmesi gereken erkektir.

iş gereği her gün sakal tıraşı olan biri olarak bildiriyorum. aynaya baktığımda özgüvenimde en küçük bir kayıp yaşanmıyor.

iş gereği her gün sakal traşı olan biri olarak bildiriyorum. kim ulan bu tipini şettiğim diyor, özgüvenimde en küçük bir kayıp hissetmiyorum.

ben. sakalliyken maymuna benziyorum. hele kaşlar da birlesince.

bir erkek olarak, özgüvenimin kıllarıma bağlı olduğunu öğreten! başlık kafamı karıştırdı.. meslek yaşamımın büyük bölümünde bana yoldaşlık eden sakal ve bıyığımla aram açılabilir endişesindeyim.!
işte böyleyken böyle sevgili güzin abla. sakal ve bıyığıma rağmen sinekkaydı traşına da özen gösteren bir erkek olmak, acaba özgüvenime zarar vermiş midir.. hakkımda ne düşünürler korkusundan yakın çevreme de soramıyorum.
intiharı düşünmüyorum ama ara ara gelen gülme krizleri başladı. nolur yardım edin. rumuz: gülensakal.

ben değilim. tıraş olduğumda aşağıdaki görseldeki gibi oluyorum.

devamlı tıraş olan için ne fark edecek ki? imaj değiştirmek isteyen belki ilk başta çıplak hisseder iki saat sonra unutur.

tamam da herkes sakallı olduğu zaman kıvanç tatlıtuğ’a benzemiyor ki. ben ona benzesem ben de sakal bırakırdım. beni bilen bilir bebek yüzlü bir suratım var ben sakal tıraşı olunca daha hoş oluyor.

benim. bir süredir bıyık bırakıyordum hatta. çat diye kestim hala iyi duruyorum