sinemaya en son ne zaman gittiğini hatırlayamamak

düzenli sinema alışkanlığı olmayanlar iyi bilirler.
pandemi de sağ olsun, genişletti bu kümeyi.

bunlardan biri de benim, sinemaya gitme alışkanlığımı yitirdim sanırım

(bkz: allah başka dert vermesin reyis)

benimki allaha şükür paradan değil de, alkolden. ulan hakan taşıyan gibi karaciğerim alınacak yarın böğün, insan gider bir lahza kendine vakit ayırır be kardeşim.

hatun var, hop rakı balık.
hatun yok, hop bira bira.
doğum günü, karıştır karıştır.

bir gün de sinema film sever sevmezsin, git bir filme ya. patlamış mısır al. ki, çok severim. elimden tutup da götürenim yok diyeceğim ama, oldu da gitmedik. ben hep "ktret gel şurada iki duble içelim" diyen tipimdir.

ben en son abim filmini izlemiştim. allah bahtını açık etsin şimdilerde güzel bir anne olan kız vardı o zaman yanımda, mertlik delikanlılık filan, ulan gözyaşının adamlığı mı olur? hüngür hüngür ağlamıştım. zaten çok severim. ağlamayı. abimi de tabii. aslan gibi abim var onu herkes sever.

işte o günden sonra bıraktım ben sinemayı. 2009.

popcornlar sizin olsun.
*

pandemi nedeniyle sinemalar kapandıktan sonra sinemaya gitmedim. en son sinemada izlediğim film neydi onu hatırlamıyorum.

pandemi öncesinde de sinemadan soğumaya başlamıştım ve pandemi sonrası açıldığında bile sağlık bakanlığına güvenmediğim için toplu ortamlardan uzak durmak istedim.

o arada sayısını bilmediğim dijital platform çıktı ve sinema filmlerinin de oraya geçmesiyle özellikle türk komedi filmlerini oradan takip ettim.

beni uzun zaman sonra sinemaya götüren film john wick oldu. avatar’ın ilk filmini sinemada izlemiş ve beğenmiş biri olarak devam filmini izlemek istemedim.

yaşım itibariyle artık marvel filmlerindeki gibi curcunaları izleyemiyorum. vizyonda 2 adet süper kahraman filmi var ama bende hiç heyecan uyandırmadı.

işte uzun zaman sonra heyecan uyandırdığı için bilet alıp john wick 4’ü sinemada izlemeye karar verdim.

devam filmi çekilecek diyorlar ama bilmiyorum john wick 5 gelir mi. gelse bile yine aradan bir kaç yıl geçer.

dünya gözüyle gittiğim son film olacaksa bence bu film iyi bir seçim zira yine pandemi gibi bir şey olursa belki bu defa sinemaların kalanları da iflas edip kapanabilir.

bu olmasa bile hastalık , deprem , sel falan var. bir de daha seçimlere girmedik. şöyle ağız tadıyla dolu dolu sinemada son bir film izleyelim ne olur ne olmaz burası türkiye.

internet sonrası genç insanların dönüştüğü durum.
hayatı evden yaşıyorlar.

bana ters valla. benim sık sık evden çıkmam lazım.

sinemaya, en son şubat ayında gittim.
sinema kıymetlimdir, onsuz edemem.
evden film izlemek sinema gibi olur mu ya?

cidden artık film izlemek gibi bir aktivite yapamaz hatta keyif alamaz hale geldik ki hatırlayamıyoruz bile. üzücü.

tek başıma ailecek şaşkınıza gitmiştim. kısa dönem manitayla da örümcek adama gittik elimi tuttu bacağımı ısırdı falan sdfkl