sinir bozucu olan ama ilişkinizi bitiremediğiniz arkadaş

hem homofobik hem sinir bozucu hem de alttan alta muhafazakar ve kapalı görüşlü ama arkadaşlığımı da bitiremiyorum ama çıldırtıyor beni oof of allahın cezası

sinsidir. fakültede ki her türlü olaydan haberdar olduğu için yakınımda tutuyorum.

eğer sinirinizi bozuyorsa direkt bitirin... hiç kimse için huzurunuzu bozmaya değmez. 1 sene içinde yavaş yavaş 10 senelik arkadaşlığımı bitirdim, müthiş huzurluyum.

şimarık ve sürekli övgü isteyen, eleştiri kaldıramayan ve hep kendisinin istediği olsun isteyen, tavsiyelerimi dinlemeyen ve sonrasında pişman olsa da yediremediği için konusunu açmayan zekası düşük biri.

ben bitirdim o bitirmiyor. habire etrafımdakilere salça olup yakınımda olmanın bir yolunu buluyor.

yok valla beni sinir edecek, benim moralimi bozacak, beni huzursuz edecek insanları çevremden uzaklaştırdım ve şuan mutluyum kafam rahat çünkü.

aayyy koştum geldim, bu başlık benim için açılmış.

yahu, inanılmaz sinir bozucu. lise ilk seneden beri arkadaşım yani sekiz seneden fazla olmuş. normalde her şeyimizi paylaşır gizlimiz saklımız olmadan yaşardık. arada bir görüşür ev gezmesi de yapardık. birkaç ay önce ikimiz aynı anda ücretli öğretmenliğe başvurduk. * neyse kendisine çıktı ancak bana çıkmadı. yahu, insan ücretli yapıyor diye bu kadar mı havalanır? aynen konuşmayı aktarıyorum.

h kişisi: ayy bak ne gördüm (1 fotoğraf).
ben kişisi: sen mi yaptın?
h kişisi: yok ya falan mahalle var biliyor musun, hani benim görev yaptığım okul var ya? işte onun oralarda gördüm.

cümleye bakar mısınız? görev yaptığım okul işte yaaağğğ. aferin canım tamam görev yapıyorsun da her seferinde bunu bastıra bastıra söylemek nedir? gıcık vermeye çalışmaktan başka bir işi yok.

her neyse her şeyimizi paylaşırız demiştim. grubumuz var, herkes orada bir şeyler anlatır, güler eğleniriz kızlarla. hayatlarından da belli başlı şeyleri anlatırlar yani. ki kendisi benim en yakın(!) arkadaşım olduğu için ben de o da birbirimize her şeyimizi anlatır konumdaydık. yine aynen konuşmayı aktarıyorum.

z kişisi: bi biz sap kaldık.
h kişisi: beni sayma (burada gülüyor.)
ben kişisi: nasıl yani neden haberimiz yok?
z kişisi: h kişisi anlatsana yemeyiz sevgilini.
h kişisi: yersin z kişisi. (gülüyor yine.) anlatmak istesem anlatırım anlatmak istemezsem anlatmam * ki zaten şimdi söyledim neden bu kadar abartıyorsunuz?

abi acaba ben mi gözümde bu arkadaşlık ilişkilerini dostluk ilişkilerini çok büyütüyorum? allah'tan ben de manitam olduğunu anlatmamışım. * anlatsam vicdan azabı yaşardım ben niye anlattım o anlatmıyorken diye.

bir de insan özelini anlatmaya korkuyor. gidip evde annesine ablasına anlatıyor. anlattığını da gelip söylüyor. hem gıcık hem yüzsüz.

üniversitedeyken fikirlerimizin, kültürlerimizin, hobilerimizin, hatta siyasi görüşlerimizin bile uyuşmadığı bi arkadaşım vardı. tek ortak yönümüz okuduğumuz bölümdü o derece. suratına "beni bi sal" diye bağırmadığım kalmıştı bi tek. üniversite bitince ilişkimiz biter sanmıştım yine bitmedi. sonra bi gün, bi anda mesaj atmayı kesti bana. 4 5 aydır konuşmuyoruz. rahatlık varmış gerçekten. tahammül edemediğiniz insanlarla ilişkinizi kesin, hayatınızda yer kaplamasına ve size zarar verip mutsuz etmesine lüzum yok.

büyük ihtimal ya işinizin düştüğü ya da kullandığınız bir arkadaştır.

dosttur kendisi.
sırdaştır.
kardeştir.
her şeyi paylaştığın en sevdiğin ama bir o kadar sinir olduğundur.
atamazsın.

ben de de var bir tane yılların getirisi atamıyorum satamıyorum.