sıradan hediyelerle mutlu olan insan

şimdi ismini vermeyeyim az önce bir yazar gördüm mesela basit bir filmle, sinema bileti bile değil dvd ile mutlu olanlar varmış.
arkadaşlar yıllarca yanlış dalda incir aramış gitmiş onun bunun boşuna tribini yemişiz ben böyle modellerden kaldığını bilmiyordum.

*

önemli olan hediye düşüncesidir, alınan hediye değil.

genellikle fakirlikten böyle olan insandır efenim. fakirlik ya bu, şimdi bi porsche alınacağını bilsen "ya önemli olan düşünmen yaa, ne lüzumu vardı, çam sakızı çoban armağanı bi çift çorap yeterdi" der misin? bence demezsin. diyorsan seni koruma altına almaları lazım, türünün son örneği diye.

şimdi vaktinde bir arkadaşım, doğum günüm için düşünmüş bir fotoğraf çerçevesi almış, içine de ikimizin fotoğrafını bastırıp koymuş. ya tamam ne güzel arkadaşlığımızı simgeliyor ediyor da, ya bu kadar mı klasik olursun? şu hediyeyi ömründe bir kez almamış olanı dövüyolla. sıradan mı, dibine kadar sıradan.

mutlu olmuş gibi yapıyoruz işte ayıp olmasın diye. yoksa arkadaşımızın biri gelecek "ya morticia, geçen gün kuyumcuda geziyordum, şöyle de pırlanta bir kolye gördüm aa dedim ne yakışırdı bu morticia'ya. içimden geldi, gittim senin için aldım" diyecek. ya şimdi bununla kıyaslanır mı?

neyse işte, sıradan hediyelerle mutlu olan insanları koruyalım bakın çok azaldı bu nesil. ben de bi 6-7 sene öncesine kadar böyleydim ama artık darkside'a geçtim arkadaşlar yapabilecek bir şey yok. dolar olmuş kaç lira, değil mi ama?