başlık altında saydınız insanlar 'ünlü' değil medyatiktir. ünlü ne demek size söyliyim mi? herhangi bir konuda çığır açan, çağın ötesinde iş yapan insana 'ünlü' denir. reklam şirketlerinin gözümüze soktuğu hatta içimize boşalttığı, zerk ettiği bütün o insanlar bu toplumun ayna karakterleridir. onlar karakter bile değildir tip'tir. derinlikleri yoktur, toplumsal olaylar hakkında konuşmaktan ve risk almaktan kaçınırlar. onlar hayatlarını 'medya patronlarına' teslim etmiş 'ünlüler'.

örneğin şahan gökbakar kültürlü, hassas, toplumcu biridir. bir sürü tip yarattı, pek çok role girdi. ama nedense biz onu "recep ivedik" tipiyle hatırlıyoruz sadece. yani şahan gökbakar da aslında bir "ünlü".

size ünlü kim söyliyim mi? barbaros şansal ünlüdür işte. türkiye toplumunu tam anlamıyla doğurtmuş kişidir. siyasal islamcıları ve şovenleri tıpkı bir kaşık gibi dokunmadan eğip bükmüştür. gerçek bir yetenektir. bu yüzden yurt dışında bile kariyerini sürdürebiliyor.

birisi gülse birsel demiş. çok hanımefendi, çok kültürlü birisi. ancak senaryoları abd kaynaklı sitcomların tüğrkiye uyarlaması ve hep aynı oyuncu kadrosuyla çalışıyor. yani tam bir rantçı. kabuğunu kırabilmiş değil. o yüzden "gülse birsel kim?" diye sorduğumuzda "oyuncu" cevabını verebilen var mı? yok. oynamıyor çünkü. yetenek yok. o yüzden de "medya patronlarına" muhtaç kalacak hep.

türkiye artık sanatçı yetiştiremiyor. eğitim sistemi çöktü. sağcılar da solcular da kendi adamlarını kayırıyor. bu "memleketlim" saçmalığı yüzünden türkiye bir sosyo-ekonomik hamleyle 30 yıl ileri gidiyorsa 50 yıl geri geliyor.

özeleştiri: ben kimim ki bu insanları eleştiriyorum, değil mi? değil işte. herşeyi eleştireceksin. böylece toplum başkasına bir "problem" olarak görünen şeylerin aslında birer "sorun" olduklarını anlayacak. herşeyi eleştirin. değişime direnen bu aptal insanlar yüzünden türkiye hep geriye gidiyor.
barbaros şansal, siyasal islam ve milliyetçi cenah için bir "problem" idi. problemleri çözmek kolaydır. öldürürsün, susturursun problem çözülür. ama sorunları çözmek kolay değildir. çünkü sorunu çözebilmek için önce sorunun nereden çıktığını anlaman lazım.
makinenin dişlisi aşınmış. bu bir problemdir. yeni dişli takarsın problem çözülür.
makine sapasağlam. ama artık yeni bir modeli icat edildi. elimizdeki makineden daha verimli çalışan bu yeni modeli almazsanız işte o zaman bir "sorununuz" peydah olur = rekabet sorunu. sonra şirketiniz zarar etmeye başlar. siz kurnaz bir türk gibi işçi çıkarmaya başlarsınız. işçi çıkardığınız için ticaret hacminiz azalır. eskiden tek siparişte 1 milyon mal üretebilirken artık tek siparişte 600 bin mal üretirsiniz. bir sorun olduğunu o zaman anlarsınız ama hala ısrarla yeni model makineyi almazsınız. eski makine bozulsun diye beklersiniz.

işte türkler böyle bir millettir. eskisi bozulmadan yenisini almazlar. o yüzden partili cumhurbaşkanlığı sistemi bozulana kadar tayyip erdoğan'da ısrarcı oldular. bu zihniyeti değiştirmek için hep eleştirmek zorundayız. hiç bişeyi beğenmeyin.

sadece allaha şükredilir. ham olsun denir. ama sokak röportajlarına bakıyorum herkes tayyip'e şükrediyor.
uyanmanız için demek ki akdeniz'in yanması gerekiyordu. tarihten hiç ders almıyoruz çünkü tarih okumuyoruz.
(bkz: reichstag yangını)
(bkz: büyük roma yangını)

devamını gör...

(4) (0)