soğansız bir dünyanın tasavvurunda güçlük çekmek

şüphesiz yemeklere rahmet olsun diye yaratılmış bir sebzenin olmama ihtimaline karşı zihnin hayal kurmakta karşılaştığı güçlük.

düşünsene soğan yok. dünya nasıl da kötü ve tatsız bir yer olurdu.

hoşça kalın soğanla kalın.

soğanla da birlikte et olmasaydı eğer, o dünya hiç güzel bir dünya olmazdı elbet. düşünsenize ne pirzola, antrikot, kebap, lahmacun vb. var. ne de kızarmış tavuk falan var. cehennem resmen. üzgünüm bazı hayvancıklar ama, bize kızmayın yahu. sizi bu kadar lezzetli yaratan tanrıya kızın.

mutfağında soğan bulunmayan bir kültür var mı bilmiyorum, eğer varsa detaylı inceleme ve tadım ile anca anlaşılabilir durum.

soğansızlık ile ilgili bir duygum, düşüncem yok. şu şartlar altında olması da mümkün değil.

en sevdiğim kahvaltılık, soğanlı yumurta ve menemen. yemeklere lezzetini verdiğine inandığım iki şey, soğan ve zeytinyağı. etin olmazsa olmazı soğan. çok tüketmiyor olsam da balığın yanında sadece soğan yerim. kuru fasülye ve soğan milli tavrımız.

tüm galaksiye yayılmış, çağımızın sömürü düzeninin yıkıldığı, eşit ve özgür bir galaktik düzenin de şahsımda karşığı kızıl zemin üzerine soğan armalı bir yeni galaktik bayraktır.

(bkz: nerde o eski soğanlar?)diye konuya dahil olayım. eskiden gümüş soğan vardi; elma gibi sulu ve hafif aromalı... kırmızı soğan vardı;şekeri bol karamelize yapınca tadı bal gibi olurdu... mor soğan sumakla salatasi of of of...

şimdiki soğanlar plastik gibi...
turuncu kabuklu bir türlü pişmiyor, doğrarken insanin gözlerini oyuyor acısı da acayip acı, lezzeti hiç yok. karamelize yapmaya kalk yanıyor da karamelize olmuyor. âdeta bir plastik.
hani eser miktarda denir ya. bu da eser miktarda soğan kalanı plastik.
lütfen şu soğan işinde eski soğan cinsleri ekilsin iki senedir soğandan nefret eder hale geldim.

uzun süre muhtelif sebeplerden dolayı tüketmedim . bugün bir kuru soğan aldım ve bir hazine bulmuş gibi usul usul onu tezgâha götürdüm. bıçağı biledim. ona acı çektirmek istemedim. tadını çıkara çıkara soydum. bıçağın girmesiyle mutfağı alan o enfes soğan kokusu. sanki irem bahçesi.