sokak röportajlarında linçlenen yaşlılar

sokakta önüne mikrofon tutulup siyasi bir mesele hakkında görüşleri sorulan belli bir yaşın üzerinde olan kimselere fazla yükleniliyor.
o amca/teyze gelmiş 60+ yaşına ona ne soruyorsun artık dünyalık işleri? onun doğduğu dünyayla şimdiki aynı mı? o her gördüğü şeye lüks der çünkü zaten köyde çamurun içinden gelmiş çoğu. senin elindeki telefonun ihtiyaç olduğunu ve artık işlerin ekranlarda döndüğünü tam olarak anlayamaz. onun için telefon alo demek için vardır.
insanların yaşlılara gereksiz yüklendiğini düşünüyorum. umursamıyorum artık ne dediklerini. dalga da geçmiyorum, linç de etmiyorum. onunla alay etsem elime ne geçecek? bilmeyen birini linçlemek kime ne kazandıracak? anca işte biriken negatif duygularımızı bir yere kusmuş oluyoruz onun dışında elimize hiç bir şey geçmiyor.

(bkz: salın şu yaşlıları)

(bkz: siyasi seçimlerde linçlenen gençler)

"akıl yaşta değil baştadır" bu tür durumlar için söylenesi laf.