sokakta en çok işe yarayacak dövüş sanatı

ergenliği sokakta kavga ile geçmiş( böyle bir saçmalığı övünç kaynağı olarak söylemiyorum, söyleyeceğim şeyleri kendi tecrubelerim ile destekleme mahiyetinde söylüyorum) 6 yıl tekvando, güreş ve ucundan kenarından boks yapmış hali hazırda halter ile uğraşan ki hâlâ arada güreş atarım çok seviyorum çünkü ve tüm objektifligim ile söylemem gerek ki, teke tek mücadelede güreş bilmek, guresebilmek ekstrem bir avantaj sağlar. bir insanı kavgada altınıza aldığınız zaman veya belden, bacaktan koldan kaldırıp vurduğunuz zaman o kavga bitmiştir. hem de bitmesi karşıdaki kişinin içine büyük bir korku salarak bitmiştir. eğer vurma şiddeti abartilirsa karşıdakinin hayatını riske de atar, sert zemine vurma minder gibi değil ve güreş domine edici bir spordur, karşıdakini her bakımdan manhandle etmenizi sağlar. aynı zamanda güreşcilerde diğer hiç bir combat spor dalında olmayan fiziksel kuvvet vardır. bu hız ve güç ile birleşince ortaya teke tekte hemen hemen hiç kimsenin çıkmak istemeyeceği bir adam ortaya çıkıyor.
ama sokakta asıl işe yarayan bokstur. nedeni güreşte bir iki kişiden fazlasıyla boğuşmak çok fazla enerji harcıyor ama 4-5 temel hareketten oluşan boksla kendini savunmak ve çok daha az eforla birden fazla kişiyi indirmek mümkündür. yukarıda dediğim gibi çok daha az teknikten oluşan ve uzmanlasmasi çok daha kolay bir spor olduğundan ilerleme daha çabuk oluyor. boksta kendini savunmak yumruktan saldırıdan kaçmak için doğru zamanda doğru vücut hareketleri yeterli olurken güreşte bunlara karşı teknikler yine saldırı şeklindedir. kısacası yoktur aslında.
lakin hangi spor dalıyla ugrasilsa ugrasilsın o spor dalındaki teknikleri uygulayabilmek için güçlü olmanız gerekiyor. güreşte, güç tekniği bozar diye bir söz vardır mesela. boks biliyorum diye kuru gotunuzle kendinizde iki misli güçlü birinize yapacağınız hamle ömür boyu bitkisel hayat ile sonuçlanabilir. bu yüzden temel olarak güçlü bir fizik ile teknik eşlik ettiğinde asıl hadise başlamış oluyor.
bunlar haricinde tekvando gibi sporları sokağa uygulamak çok zor. teknikleri uzak mesafeden olup yakın dövüş için pek uygun değil. aynı zamanda bu tarz sporlar dövüş sanatından çok gösteri sporuna giriyor.

kaçma sanatı.
kaçın oğlum kaçın, bu zamanda bileğine güvenen yok denilecek kadar az. yani boşu boşuna ölmeyin.

sanatini bilmem ama en çok işe yarayan organı bilirim.
o sadece sokakta degil evde iş yerinde kalabaliklarda tenhada her yerde gerekli.
yürek yurek yürek
unutmayin insan dogarkende ölürken de yalnızdır.

teke tekte güreştir. bir profesyonel güreşçinin alttan size çift bacak, tek bacak yahut belden yakalama hızını algilayamazsiniz bile.
uzun yıllar ankara emniyet müdürlüğünun lisanslı sporcusuydum, güreşçi bir abimiz vardı, istanbulda trafikte bir gün kavgaya karıştı, ettiği adam profesyonel boksör çıktı ansizin vurunca bizimkinin burnunu kırdı, ama bu ona belden bir girdi, kaldırıp yerden yere vura vura adamın iki kolu birden kırıldı. vuran ilk karşı taraf olduğu için hiç bir hak talep edilmedi. istese çok rahat bir biçimde öldürebilirdi de oracıkta. boks hayatı bitti hayatı da bitebilirdi.
sokakta en son kavga etmeyecek isteyeceğiniz profesyonel güreşcidir. bir kez başlarsan güreşciden kaçamazsın veya biri de seni elinden alamaz.

judo ve boksu beraber götürürseniz 2-3 yıla dövemeyeceğiniz adam kalmaz.

kesinlikle güreştir. üsteki yazar arkadaş yazmış zaten. benim de lise yıllarından kalan bir anım var. izzet adında bir güreşçi sınıf arkadaşım vardı. birgün ona "izzet gel güreşelim" demiş bulundum. izzet kardeşim beni uyarmasina rağmen ısrar edince ebemin orekesini tersten gördüm. harbiden gördüm ama. önce ensemden tuttu sonra kafasını şakağıma bastırdi sonrasında ben bir ara gökyüzünü gördüm. sonrasını hatırlamıyorum. kalktığımda su iciriyordu bana izzet. bu arada yaşım 17-18 kilom da 84-85 falan.
edit: iki üstteki yazar olacak o.