sokaktan eve kedi getiren tip

mevzubahis canlı yaralı bereli değilse, yapılmaması gerekeni yapıyordur. bu tip durumlar için sağa sola mama bırakmak daha makul olacaktır zira deprem öncesinde de sokakta yaşayan hayvan açlık-susuzluk gibi sorunları yoksa beden ısısını bir noktaya dek muhafaza edecektir. bir barınak da bulacaktır. bir deprem anında da kendisini güvenceye alacaktır. tekrar ediyorum zaten sokakta yaşayan canlılar için konuşuyorum.

öte yandan iyi niyetle evine kedi-köpek getirip deprem anında kocasına çocuğuna seslenen kişiyi de yargılayamıyorum. her şeyden önce, bizim mekanizmamızda kendi türümüzü/ailemizi düşünmek var. bunun ötesine geçmemizi sağlayan şey bilincimiz ve öteki türle kurduğumuz bağ. biz aylardır beraber yaşadığımız ve artık aileden gördüğümüz marvinimizi bırakamadık tabii ki ama sokaktan bulup getirdiğimiz ve geçici bi süre evimizde kalır sonra buna bir yer buluruz dediğimiz bi kedo olsaydı o tantanada bizim de aklımıza gelir miydi emin değilim.

kimseyi yargılamamak lazım.
duygusal değil mantıklı kararlar almak lazım.
soğukkanlı olmak lazım.

dün işte.
dün getirecektim. annem dedi seni de kediyi de dışarı atarım. benim kuşum var.

lan kuş da... ya şimdi içeri gidip çekemem zaten gerek yok, işaret parmağınız var ya? o kadar bir kuş.

ama annem ona nasıl?
kucummmmm, aşkıııım, anneçiiiiii

şerefsizim beni böyle sevmedi 33 yaşındayım.

dün gece geldim 2 miydi 3 müydü,
hani kedi yok mu? dedi,

ruh hastası ya, lan istemedin ya?

şimdi bugün diyorum ki, salı günü getireceğim.

ay sıçarım senin kedine ha berat, beni germe diyor.

germe beni mi?

germek bizim işimiz... bunun annesi de böyleydi arkadaşlar. benim leylâ işte. fransa'daki dayım bir gün buna taaaak diye köpeciği bıraktı kucağına, ay istemem götürün bunu dedi, 16 yıl filan birlikte adım attılar.

dur ben ayarlayacağım o işi...

alerjisi yoksa getirebilir. her bireyin hayvan sahiplenme hakkı bulunmaktadır. hayvanlar sokaklarda sersefil hâlde, diken üstünde yaşayacağına sahiplenilsin, daha iyi.