1.
yaşayabilmemiz için, hücrelerimizin havadaki oksijeni alıp, içlerindeki karbondioksit gazını atmaları gerekir. eğer bu devinimde bir aksaklık meydana gelirse, solunum zorlukları ve tehlikeler ortaya çıkar. aksamaya, çevredeki havada oksijen eksikliği, solunum yollarının tıkanması, akciğerlere havanın kötü gelişi ya da havanın kan tarafından taşınmasının durması neden olabilir. hücre çalışmaz hale gelince, birkaç dakika içinde ölüm gelip çatabilir. bu nedenle çok hızlı bir müdahale gerektirir.
hücrenin solunumu
her hücre, yaşayabilmek için çevresindeki oksijeni tüketir. eğer oksijen hücreye giremezse ve hücre içindeki karbondioksit gazını atamazsa, soluk tıkanımı ve hücrenin ölümü gelip çatar. bu konuda
en çabuk etkilenen hücreler, beyin hücreleridir. üç dakikada ölürler.
oksijen, çevredeki havadan hücrelere kadar taşınmak zorundadır. karbonikdioksit de, dışarı atılmak için aksi yönde hareket eder. (aşağıdaki görseli inceleyebilirsiniz) çevreyle hücre arasında doğrudan alışveriş, imkânsızdır. bu taşımanın gerçekleştirilmesi için, iki sisteme ihtiyaç duyarız:
1- akciğerlerdeki havalandırma
havayı alıp verme gibi birbirini izleyen bir hareketle, bu havalandırma akciğerlerdeki havanın yenilenmesini sağlar. soluk alma sırasında, oksijen yüklü hava akciğerlere girer. soluk verme sırasında da karbonik gaz yüklü hava dışarı atılır. bu alışveriş, akciğerlerin zarlarında gerçekleşir.
2- kan dolaşımı
bu sistem oksijenin akciğer zarından hücreye, karbondioksit gazının da hücreden dışarıya kadar taşınmasını sağlar. insanoğlunda bu taşıma sistemindeki her türlü duraklama, aksama, hücrenin soluk tıkanımıyla ölümüne sebep olur. solunum tehlikesi bundan doğar.
hücrenin solunumu
her hücre, yaşayabilmek için çevresindeki oksijeni tüketir. eğer oksijen hücreye giremezse ve hücre içindeki karbondioksit gazını atamazsa, soluk tıkanımı ve hücrenin ölümü gelip çatar. bu konuda
en çabuk etkilenen hücreler, beyin hücreleridir. üç dakikada ölürler.
oksijen, çevredeki havadan hücrelere kadar taşınmak zorundadır. karbonikdioksit de, dışarı atılmak için aksi yönde hareket eder. (aşağıdaki görseli inceleyebilirsiniz) çevreyle hücre arasında doğrudan alışveriş, imkânsızdır. bu taşımanın gerçekleştirilmesi için, iki sisteme ihtiyaç duyarız:
1- akciğerlerdeki havalandırma
havayı alıp verme gibi birbirini izleyen bir hareketle, bu havalandırma akciğerlerdeki havanın yenilenmesini sağlar. soluk alma sırasında, oksijen yüklü hava akciğerlere girer. soluk verme sırasında da karbonik gaz yüklü hava dışarı atılır. bu alışveriş, akciğerlerin zarlarında gerçekleşir.
2- kan dolaşımı
bu sistem oksijenin akciğer zarından hücreye, karbondioksit gazının da hücreden dışarıya kadar taşınmasını sağlar. insanoğlunda bu taşıma sistemindeki her türlü duraklama, aksama, hücrenin soluk tıkanımıyla ölümüne sebep olur. solunum tehlikesi bundan doğar.
devamını gör...