1.
'iyi bakarsanız siz kazanırsınız. şimdi alt kattaki bir başka hastaya bakmam gerekiyor.
behrman'mış adı, ressam mıymış neymiş. o da zatürre...'
son yaprak kimin için düşecek, johnsy için mi yoksa behrman mı?
bir o. henry öyküsü.
behrman'mış adı, ressam mıymış neymiş. o da zatürre...'
son yaprak kimin için düşecek, johnsy için mi yoksa behrman mı?
bir o. henry öyküsü.
devamını gör...
2.
özgün adı the last leaf
ilgi çekici bir hayat sürdürmüş amerikalı yazar o. henry veya william sydney porter imzalı 144 sayfalık eser; kitap 6 öyküden oluşuyor ve kitabımı mete ergin çevirisinden okudum.
uykusuz kaldığıma değdiğini söyleyemem ama üslubu fena da değildi, altını çizdiren, güldüren ve düşündüren bir anlatımı olduğu söylenebilir.
yazar hiciv ve duygusallığı aynı anda kullanmış ve bu teknik kitaba farklı bir hava da katmış, yazar dalga geçmeyi ihmâl etmiyor ama ok gibi batan, ruhunu göstermeyi de aksatmayan bir tutum sergilemiş.
kitabın ana teması sonbahar yani son yaprağın düşüşü, insanın yenilgisini konu edinen öyküler bulunuyor.
ayrılık, aşk, intikam, evlilik, insanın çeşitli olaylar karşısında takındığı tavır yazarın sürükleyici anlatımı ve mizansen tarafıyla da harmanlaması ile kitap daha okunulur kılınmış.
yazarın okuduğum ilk kitabı oldu sanırım, sevdiğim pasajlarını bırakıp burada bitiriyorum.
ayrıca kitapta en çok noel adlı öyküyü sevdim, yazarın birkaç yerde kadınları küçük görmesi fazlasıyla sinir bozucuydu, kadınları akıl kavramından muaf tutuşu aptalcaydı.
öyküleri genelde ters köşe yapıyor ama yine de çok iyi bir kitap olduğunu söyleyemem.
10 üzerinden 5 puan verdim gitti.
onda...
diyelim ki, onda bir şans var," dedi. "bu şans da, onun yaşamayı istemesi olasılığıdır.
rüzgarı duydum. bugün düşecektir, o düştüğü an ben de öleceğim.
ondan sonra da bir daha, tahmin edebileceğin gibi, hiç hayale mayale kapılmadık.
ilgi çekici bir hayat sürdürmüş amerikalı yazar o. henry veya william sydney porter imzalı 144 sayfalık eser; kitap 6 öyküden oluşuyor ve kitabımı mete ergin çevirisinden okudum.
uykusuz kaldığıma değdiğini söyleyemem ama üslubu fena da değildi, altını çizdiren, güldüren ve düşündüren bir anlatımı olduğu söylenebilir.
yazar hiciv ve duygusallığı aynı anda kullanmış ve bu teknik kitaba farklı bir hava da katmış, yazar dalga geçmeyi ihmâl etmiyor ama ok gibi batan, ruhunu göstermeyi de aksatmayan bir tutum sergilemiş.
kitabın ana teması sonbahar yani son yaprağın düşüşü, insanın yenilgisini konu edinen öyküler bulunuyor.
ayrılık, aşk, intikam, evlilik, insanın çeşitli olaylar karşısında takındığı tavır yazarın sürükleyici anlatımı ve mizansen tarafıyla da harmanlaması ile kitap daha okunulur kılınmış.
yazarın okuduğum ilk kitabı oldu sanırım, sevdiğim pasajlarını bırakıp burada bitiriyorum.
ayrıca kitapta en çok noel adlı öyküyü sevdim, yazarın birkaç yerde kadınları küçük görmesi fazlasıyla sinir bozucuydu, kadınları akıl kavramından muaf tutuşu aptalcaydı.
öyküleri genelde ters köşe yapıyor ama yine de çok iyi bir kitap olduğunu söyleyemem.
10 üzerinden 5 puan verdim gitti.
onda...
diyelim ki, onda bir şans var," dedi. "bu şans da, onun yaşamayı istemesi olasılığıdır.
rüzgarı duydum. bugün düşecektir, o düştüğü an ben de öleceğim.
ondan sonra da bir daha, tahmin edebileceğin gibi, hiç hayale mayale kapılmadık.
devamını gör...
"son yaprak" ile benzer başlıklar
yaprak sarma
128
yaprak
14