son zamanlarda fark ettiğiniz şeyler

babama benzemeye başladım. gürültü ve kalabalık korkutuyor beni. olabildiğince kimseye yük olmamaya çalışıyorum. sessizlikte huzur bulmaya başladım. kendime ait küçük bir dünya kurdum. herkesi belirli bir süre misafir ediyorum . hikayeleri bittiği zaman uğurluyorum . önceden böyle kolay unutmazdım bazı şeyleri , artık daha kolay unutuyorum.

eşyalar düşünce kırılır iken insanlar ise kırılınca düşerler.

kadınlar üzerine bir çok söylence ve klişenin gerçek olduğunu lakin erkekler olarak bunları pek anlamadığımız lakin kadınlar kendilerinin çok anlayan erkeklerden hoşlanmadıkları gibi hiç anlamayandan ise haz etmiyorlar.

yani aslında kadınlar ne istediğini bilmiyor önermesi doğru olmak ile beraber aslında incelediğinizde iddia edilen kadar karmaşık bir yapıları olmadığını hepsinin duygusal anlamda birbirine benzediği ve belli bir davranış ve yaklaşım şekli ile bir çoğu ile ileri seviyede yakınlaşılabileceğini ise kendileri bile kabul ediyorlar.

sadece burada bazı ön koşullamalar kalıyor ki bunların da bir çoğunu sosyal medya oluşturuyor.

uzun boy, para ve giyim standartları gibi aslında kadınların bir çoğunun düşüncesi kendilerinin değil maruz kaldıkları kaynaklara dayalı (erkekler için böyle olmadığını da kesinlikle iddia edemeyiz)

heh ne fark ettim biliyor musunuz bu sözlük sürekli şarkı şiir kitap entel dantel falan filan
kendinizi niye tribe sokuyorsunuz mal mısınız
neyin derdiymiş de bu bi bitmedi
offf çok sıkıcısınız

boşluk durumu belki de dolu bir kabın taşmasıdır...

sanki iki zıddı bir arada yaşıyormuş gibiyim...