sonradan hatırlanamayan içkili gece

insan benliğinin saklı olduğu gecedir. kavgasıyla, aşkıyla bilinçaltıdır.

korkutur insanı, sabah uyanınca acaba yanlış bir şey yaptım mı veya yanlış bir şey söyledim mi diye düşünmeye sebebiyet verir.

seneler seneler önce evde salondaki 6 metre² halım kayboldu daha da bulamadım.

ulan inşallah sevişmişimdir denilen gecedir.

böyle bir gece geçirmek aptalca olsa gerektir.
insan alkolde sınırını bilmeli. 2 ise 2. 5 ise 5.
sarhoş olup kendini kaybetmek hiçbir işe yaramaz.

"trakyalılar öyle hemen sarhoş olmaz" gibi gereksiz bir misyon yüzünden asla yapamadığım, içimde ukde kalan bir gecedir.

sürekli kendimle konuşup kendimi ayık tutmaya çalışmak gibi saçma bir huyum var.

beynim : iyi misin jimigirl? bak burada bir sürü insan var sen toplayacaksın biliyorsun değil mi jimigirl?
ben : ....
beynim : jimigirl? jimigirl??
ben : buradayım aq.

rezillik çıkarmadığımı umarak uyandığım sabahın gecesidir. bilinçaltı alınan alkolün etkisiyle birlikte bünyeden fışkırmamıştır inşallah dedirten durumdur.

bi trakyalı olarak atırlayamadığım iç bi gece yok ama ben neden böyle yaptım dediğim çok gecenin sabahı var.

cuma akşamı istanbul da içmeye başlayıp pazartesi sabahı iki arkadaşı kaybetmek sureti ile mersinde uyanmaktır.