sözlük yazarları çevrelerindeki otorite şekli

hepdeğişiyor ukdesidir.

yanlış düşünüyor olabilirim ama dominant olmak, otarite kurabilmek biraz da karakteristik bir özellik.
ben sahip değilim.

kardeşimin üstünde abla olarak otaritem var, o kadar. yada farkında bile değilimdir kim bilir?

-bugün ne içelim?
+rakı.
-bira içmeyelim mi?
+olur bira içelim.


kimseyi kırmak istemiyorum...

light sayılır.
otoriter değilimdir.

4 yaş oğlum için tanrı gibiyim.(bkz: swh)

uyumlu biri olduğumu ifade edebilirim ama yönetilmeyi bekleyen bir grup varsa bu durumdan sinir olur ve hemen olaya el atarım. karar mekanizması olmaktan çekinmem.

çok sert yüz hatlarım var, çirkin denebilecek seviyede, geride 100 leş bırakmış, müebbetten yırtıp yeni çıkmış biri işte. çok az konuşurum, konuşursam da çok kısa cümleler, onlarda emir cümleleri genelde. ama tüm bunlarla alakam yok, söylemlerim genelde ince, alaysı, vurucu ve net olunca çevremde korku salıyorum, kimse benle polemiğe girmiyor, biraz korku, çokça saygı. o çok kısa söylemlerde birikimimi zekamı belli eden cümleler kurarım, karşı taraf anlamak için çaba sarf eder,
ben o anı değerlendirip yeni salvolarla gelince pes ederler. konu neydi yaw? ha otorite... iyiyimdir.

kadife eldiven içinde çelik yumruk.

(bkz: ben aslında yoğum)

otoritemiz yoksa nolcak peki ?? (bkz: başlığa entry girmek için arkadaşlarına sormak)

bir soru.

genellikle korkutuyorum insanları.

fakat arada eğlenceli de olmuyor değil bu durum.

kibarımdır. emir kipi kullandığımda asla sesimi yükseltmem. istediğim şey yapılır. insanlar sözümü dinler isteğimi yerine getirirler.

otoriter değilim ama saygı duyarlar insanlar. özellikle iş yerinde. tabi kolay olmuyor, kimseye yalakalık yapmadan ama kimseyi de kırmamaya özen göstererek, üsluba dikkat ederek, her zaman yapıcı ve öğretici bir tavırla.
hem biraz kültür, birikim ve eğitim hem de usta çırak ilişkisi.
yönetime atarlı, beraber çalıştıklarımın yanında her zaman.
otoriter olmadan kazanılan bir otorite aslında.

herbokolog olarak tanım yiyorum genelde(boş anlamda değil gerçekten her alanda azda olsa bilgim varmış gibi yapmıyorum gerçekten bilgim oluyor)

9 o*ospu gücünde ağzım olduğunu söylerler arkadaşlarım, sebebi ise aramızda rekabete dayalı bir şey olduğu zaman, rakibimden o an üstünsem çok fena ezerim ağzımla, onlar da bana bu lafı uygun görürler. tabii çok da alınganımdır, bu yaptıklarımdan sonra çok pis cephe alırlar bana, eğer ağızlarına malzeme verirsem sıçtım demektir, şeytan taşlar gibi üstüme gelirler. bir muhabbet olduğu zaman benim olduğum ortamda gülmek için bol malzeme çıkar piyasaya kimi zaman saflıklarımdan dolayı, kimi zaman eşekliğimden dolayı. laf, söz dinletme gibi bir derdim hiç olmadı.

sözlükte hanüz çatlağın fakat hayatımda; tam bir alfa. hatta dominant bi alfa. emir yağdıran. her zaman öngörülü. otoriter bi insan.

eşitlikçiyim ben, kibir benim işim değil. köpeklerim iyi bilir, otorite filan da kuramam, beceremem. gönül rızası varsa sözüm geçer. isteyemem, zorlayamam.

"ne doğan güne hükmüm geçer,
ne halden anlayan bulunur
ah aklımdan ölümüm geçer"
*

yaklaşık 2 hafta önce çevremde ciddi şekilde temizlik yaptım. kalanlar ile mutlu mesut takılıyorum. kimseye üstünlük kurma gibi bir takıntım da yok. sakin mutlu bir şekilde anı yaşama gayesi ile yaşayıp gideceğim.

valla odamın duvarlarına sordum. nedir lan benim otoritem dedim? zira şu aralar fazlasıyla çevremdeler. hani bir parça beni tanımış olmaları gerekiyor. özellikle sevdiğim tablonun asılı olduğu mavi duvara dik dik baktım hadi cevap ver gibisinden. halinden tavrından anladım. çok konuşmak istemedi. beyaz masamdan kalktım ve klavyeyi kenara bıraktım. söylesene lan dedim nedir benim otoritem sizin üzerinizde.

bir gülümseme geldi duvara. arkadaşım dedi, ne otoriten olacak allah aşkına. biz kendi varlığımızla devam ediyoruz burada sen de kendi varlığınla devam ediyorsun orada. arada kesiştiğimiz oluyor ve bunun adına etkileşim denir. yani bazen ben senin üzerinde otorite kuruyorum ama sen bunun çok farkında değilsin. bazen de sen benim üzerimde otorite kuruyorsun ve bunun farkına varıyorum çünkü senden daha bilgeyim.
toparlamak gerekirse kimse ve hatta hiçbir şey daimi otorite kuramaz.

çok büyük bir yalancısın dedim duvarıma ve sinirlerim bozularak oturdum tekrar masamın başına. göt cebimden cüzdanımı çıkardım. ve beş altı tane madeni parayı duvarıma fırlattım.

bu ne peki lan? hepimiz bunun bize kurduğu otoriteden çekmiyor muyuz?

duvarım bir irkildi, bir titredi, üzerindeki sıvalar çatlamaya başlayacaktı ki toparladı kendisini.

parayla olan etkileşimini gözden geçirmeni tavsiye ederim dedi. onun senin üzerinde otorite kurmasından rahatsızsan sen de biraz onun üzerinde otorite kur dedi. böylece biraz dengeye oturur belki bir şeyler, ruhun ve çektiğin sıkıntılar.

ben de tavsiyesine uydum ve para üzerinde otorite kurmaya gönül vereceğim dedim.

şimdilik pek başarılı değilim.
çünkü giderek nicelik olarak azalan ama buna rağmen otoritesini arttıran bir şeyle etkileşim kurmak çok kolay olmuyor.

bir beş ay sonra falan editlerim durum hakkında bilgi vermek için.

kırbaçla gezip istediğimi yapmayanları cezalandırıyorum.

çok komiğim* ama nasıl. annem ben çocukken hep şey derdi: kızım büyüyüp ülkenin, ilk kadın stand up'çısı olacak... ama aynı zamanda da garip bir otorite durumu hakim. hem de bayağı bayağı bir otorite...
cem yılmaz misali. . ciddileşince oradan kaybol modunda. sanki onca espriyi yapan ben değilim. lol.