sözlük yazarlarının dedelerinin en güzel sözleri

ordan bi 70 lik getirt haydı.

rahmetli söze arvadını s**** diye girerdi genelde.

"yaşlılar sıra sıra, gençler ara sıra ölürler torunum."

nur içinde yatsın.

dedemin biri çok mülayim diğeri fazla içine kapanıktı pek sözlerini hatırlamıyorum.

her bulduğun parayı harcama. gün gelir elini cebine atarsın eline testislerin gelir.

tabii böyle demiyordu. ben biraz normal sözlüğe uygun hale getirdim.

annesi veya babasının olumsuz özelliklerini çocuğunda da görürse
"deli eşekten akıllı sıpa doğmaz" derdi.

(bkz: espri yaptı kertenkele vur götünü yerden yere)

siz yedikçe ben doyuyorum yavrum...

"namazınızı kılın yavrum ahiret çok çetin" derdi. evinde kütüphanesi vardı. bana sürekli kitap verirdi. kendisi yerde üzerinde yazı olan bir kağıt bile görse alıp okurdu. okumayı çok severdi. öldüğü güne kadar hep kitap okurdu.

"ınsanlar ağaç gibidir, yaprakları yeşerir ciçek açar cocuktur genctir, çiçekleri yaprakları dökülür ihtiyardır, zamanla kurur içi çürür ağaç devrilir, insan ölür."

dedem soğuk buzdolabı gibi bir insandı. hiç iyi bir sözünü veya öğüdünü hatırlamıyorum. kabahat onun.

aslında hatırlanması gereken güzel anılar ama çocukluğun verdiği tez canlılık nedeniyle pek akılda kalmayan sözlerdir. keşke daha çok vakit geçirme şansım olsaydı.

kafana takma ,bilse iyisini konuşur

eşşeğe altın semer vursan olur mu at, gine merkep gine merkep.
notlar:
eşşek:eşek
merkep:eşek
gine:yine

herşey olacağına varır tombiş kızım önemli olan vicdanın rahat olsun.

verene 5 çok gelir, alana 1000 hiç gelir.
alırken şahin verirken karga.

dedemin öğüdünü hiç unutmuyorum:
"oğlum cordarone, şurada bir kadın o.. puluk yapıyormuş derlerse, allah yardımcısı olsun de sen bu tarafa savuş" demişti rahmetli.

bazılarının dedesi, filozof çıktı yine.

alıcısı illaki çıkar, sallayın aslanlarım.

hangi hastalığımız olursa olsun, isterse gözümüz ağrısın: "pekmez yemiyorsunuz ondan oluyor."

rahmetli dedem amcamın oğlunun mesleği için şu tabiri kullanmıştı;

- mustafa'nın oğlu ne yaptı, bitirdi mi okulu?
+ hee bitirdi kaptan oldu.
- kaptan mi, o nedu, gemu şöfori

rahmetli dedem kemençe çalardı. gençliğinde düğünlere gidermiş. babaannemi de bir düğünde görmüş. görür görmezde bir mani yazmış kemençe eşliğinde. sonra babaannemin babasına konu intikal etmiş, demiş ki gelsin istesiner. fakat gelirken kemençeyi de getirsin. kayınpederi dedeme demiş ki "çal bakalum", dedem hemen güzel bir gayde vurmuş. kayınpeder demiş "verdim kızı".

adam kemençe ile kız almış. zira kayınpeder de eski kemençecilerdenmiş.

torunu olarak kemençe olmasa da bas gitar çalmaya çalışıyorum. fakat kız istemeye gidip "size bir gitar basayım" gibi bir cümle ile kız almak yerine silahlı çatışmaya girebiliriz.