sözlük yazarlarının dedelerinin en güzel sözleri

ah o kara kitap kaybolmayacaktı ki...
kara kitap dediği fas’lı bir evliya olan abdullah muhammed bin süleymân cezûlî tarafından yazılmış bir dua kitabı olan "delâil-i hayrât’ı" şerh eden muhammad kara davud bin kamal al-ızmiti adlı bir osmanlı aliminin adıyla anılan kitap. diyanet satıyordu kaybolma falan yok yani, kaybolsa da önem arz eden bir kitap değil zaten. yine de covıd19 zamanı rahmetli olmasaydı alıp bir tane hediye edecektim 95 yaşındaki dedeme.

eşşooolueşşşek

allah sevdiği kulunu beygir gibi osurturmuş

"çalışmak insana zevk verir. insanın elinde sürekli bir uğraşı olmalı ki çalışsın."

maalesef dedeme hiç çekmemişim. emeklilik yaşı geçiyor ama o hâlâ çalışıyor. her sabah erken kalkıp işe gidiyor ve pazar günleri de boş durmayıp bahçe ile ilgileniyor. adamın boş durduğunu 1 kez olsun görmedim.

ölüm konuşunca herkes susmalı.

ya florya’dan arsa alacaktık ya da buzdolabı karısını mutlu etmek için buzdolabı almış ve ekledi toprağa yatırım yapın evlatlarım.

dedem genelde bir şey alacaksa en pahalısından alırmış yani yemek falan değil. üst-baş ya da sürekli kullanılacak eşyalar bakımından. yani eğer bir şemsiye alınacaksa ucuz-orta-pahalı noktasında gidip en pahalısını alıyormuş. anneannem de rahatsız oluyormuş her şeyin pahalı olanından alması konusunda, bir gün demiş ki "yahu sen ne diye çok paramız varmış gibi bir şey alacağın zaman gidip en pahalısını buluyorsun, al sana şunun ucuz olanını".

dedem de demiş ki "iyi de ben en ucuzunu alacak kadar zengin değilim ki"

bunu da ben anneannemden şu vesile ile duydum. üniversite zamanında yolda yağmura yakalanmıştım ama nasıl yağıyor hem esiyor hem yağıyor, dedim ki bu böyle olmayacak yol üstünde hemen bir yerden şemsiye alayım. girdim bir yere işte 3 çeşit şemsiye var. ben de * gittim en ucuzunu aldım. dışarı çıktım, şemsiyeyi açtım belki 30 saniye geçti geçmedi çat etti ters döndü şemsiye. başımdan aşağı kaynar sular döküldü o soğuk yağmurun altında. sinirden yüzüm kıpkırmızı olmuştur eminim. öylecenek gittim ıslana ıslana o gün. sonra ben bu hikayeyi anlattığımda da anneannem de bana bu konuyu anlattı. o gün ders edindim. bundan sonra ne alırsam alayım eğer cebimde onu verebilecek kadar param varsa ve beni dara düşürmüyorsa gider en pahalısını (kalitelisini) alırım, ikinci kez para verecek hale düşüp kendimi daha da zarara sokmam.