sözlük yazarlarının hissettirdikleri

sanki başka bir yerlerden başka birileri. hatta kesin o dediğim çok insan var.

sizde de oluyor mu?

yitirdiği birini arıyor.

olmasmı? oluyor tabi ama onların bundan haberi yok.

mutlu olabilmek için onca sebep varken insanlar neden hep olumsuzluklara çekilir? neden hep kendi yarattığımız karmaşanın kurbanı oluyoruz? dengede yaşayabilmek varken neden hep uçlarda koşarız? bunları anlamıyorum. biz insanlar domino taşı gibi varlıklarız, birimizin hissettiği ile bir başkasını kolayca devirebiliriz. etki bu kadar basittir, hiç konuşmayan iki insan aynı ortamda bulunduklarında elbette birbirlerinin hislerini süzgeç gibi çekeceklerdir. uzun lafın kısası birbiri ardına devrilen bu domino taşlarının düştüğü yönün ya da düşme kararının sorgulanması… mutlulukta etkidir, mutsuzlukta. bu duyguları başka bir insana yıkmakta bir etkidir, yıkmamakta.

bu başlık böyle değildi?? ne hissettirdiğimi ben nerden bileyim ? alüminyum!

durup bir düşündüm la acaba nasıl hissettiriyorum diye...
ama daha önce biri böylesine umursamaz oluşun canımı sıkıyor demişti.
can sıkıyorum galiba.
ben bilemem beelzebub bilir.

ölüm.
içimde.
yiyeceğim yemekler ocakta olmasın da.
akşam planımda izlenmesi gereken bir futbol maçı da.
ama geceyi ve yarını düşünmezken, ocakta bir şeyler kaynamazken, pişmezken gelsin.
her şeyi unutmuşken ve bırakmışken. lütfrn.