sözlük yazarlarının tanıdığı en karaktersiz insan

babam ve 1 sene onceki arkadasim. bide ben.

hayat devam ediyor çok karaktersiz beşer gördüm ama allah ömür verirse geriye kalan kısımda çok daha şerefsiz olanları göreceğimden zerre şüphem yok.

uzun biri diyeyim, gerisini siz anlayin.

eski kocam, annesi babası ablası ve erkek kardeşi..

sıraya koyamıyorum.
örneğin üretim müdürünü "rüyamda bana kazık attığını gördüm" diyerek, yanında çalışan evli kadın mühendisi kendisine "vermediği" için işten atan patron mu diyeyim;
aynı hafta içinde önce babayla sonra oğluyla yatan sekreter hatun mu diyeyim;
aynı dosyayla hem kendi adına hem patronu adına ihale alan adam mı diyeyim;
babalarının cenazesi yan odada yatarken bu tarafta miras kavgasına tutuşan kardeşler mi diyeyim;
ağır cezalık suçta sanıklardan üç apartman dairesi parası alıp beraat veren hakim mesela?
bunların hepsi, insanların önlerinde el bağlayıp durduğu "saygın" insanlar. ülkede karakter bozukluğu yaygın. ayırmak mümkün değil.

"en" kısmına karar veremeyeceğim birkaç insandan biridir.

biri eskiden çalıştığım teknelerin birinde kaptandı.
başlıca skilleri:
neyse ya sabah sabah gerçekten değmez. geldi geçti hepsi işte...
kaptanı, mürettebatı, armatörü, "yakın arkadaş"ı, selamlaşmalıklar...

hepsinin ortak özelliği dedikodu, başkalarının hayatlarıni kendi dar görüş açısı ile yorumlama, sinsilik, insanı aptal yerine koyma( gözlerine baka baka), kaos sevicilik, kötü mizah anlayışı, y a v ş a k l ı k vs.

suretler değişse de ortak skiller bunlar işte.
melissa p kıvamında ama reel hayat karşılığı işte.