yazarların tanıdığı en dümenci insan

eski bir tanıdığın bacısıyla, anası. düşman ocağına. kadınlar tek ayak üstünde, bir avazda kırk yalan sıkıyordu barabelli gibi tak tak tak. :)))) açıkçası orta düzey şizofrendi her ikisi de tanısız. şu anda istanbul’da pimi çekilmiş bomba gibiler adeta, kim bilir kimin başını yakmakla meşguller. hhgddhf

ilk sevgilim.

o zamanlar epey gencim tabii. bu tilki de benden 10 yaş falan büyüktü. sallayıp duruyor işi, eğitimi konusunda falan. ben tabii aşktan kör olmuşum, anlamıyorum. hane halkı uyarıp duruyor "bak bu herif böyle, etme eyleme" diye ama takmıyorum. büyüdüm ya güya! sonradan çakmaya başladım tabii yaş kemale erince. bir adamın ağzından çıkan her şey mi yalan olur? oluyormuş.

şimdi lanetle anıyorum.

tanıdığım neredeyse bütün köylüler.

eski işimdeki ana kız ve kutsal baba idi.
ailecek iş yerindelerdi annesinin iş ile zerre ilişkisi yoktu ama illumunati gibi kadin yonetiyordu dünyayı yöneten aile onlar olabilir emin olmamakla beraber çok emin gibiyim.

en büyük amcam. babamla birlikte 8 kardeşler. sırf bu gidip yengemi kaçırdı diye rahmetli halamı berdel verdiler.
1984'te dedem vefat etti ve bu amcam o gün bugündür 8 kardeşe pay edilmesi gereken mirasın %90'ına çöktü.

babamın çok şükür zaten parayla işi olmazdı ama diğer amcalarım bunun yüzünden süründü.

adamda şeytan tüyü var anasını satayım. onca sene evi çürüktü, tek çivi çalmadı. depremde yıkıldı ev, yeni 0 km ev verdiler.
korona döneminde entübe edildi, ondan da çıktı.

yani kısacası bütün sülaleyi yedi bitirdi ama adamda en ufak bir utanma veya pişmanlık duygusu yok.

annemin kuzeni. tanıdığım en fırlama, dumenci, sempatik sosyopatın benim kanımdan olması gurur veriyor. kanımdan olmasa bizi de sulu goturur susuz getirirdi. akrabalık bağları konusunda aşırı milliyetçi olduğu için bize yamuk yapmadı ama biz dışında herkesi mutlaka kandirmistir.

#751664 büyük halam olacak fener balığı.

eski sevgilimin yaşça bizden büyük olduğu için "abi" dediğimiz, evli ve çocuklu olmasına rağmen biz ergenden bozma genç çiftlerin arasında daha çok vakit öldüren kişidir.

bu abimiz tam bir oyun kurucu idi. tek kişilik ezel kadrosu deseniz aklıma bu kişi gelir. hikayesi de vardı. o sevmiş, eller almış. o da başkasını almış, tanıdım eşini de dünya tatlısı ve güzel bir kadındı. bir o kadar naif. buna rağmen paşamız sözüm ona sevdiğini alamadığı içün, eşiyle birlikte dünya tatlısı ve ergen oğluna rağmen bizimle takılırdı. her zaman facebooktan flörtlestigi en az iki rus hatun olurdu. eşi de bilirdi, dinamiklerini anlasam da üzülürdüm yengeye. dedim ya dünya tatlısı da bir insandı.
tam bir taktik adamıydı bize de bunu empoze etmeye bayılırdı. her nefesi hesaplı, her adımı planlı. asla üzerine yuvarlak masa toplantısı yapıp kafa patlatmadigi konularda adım atmazdi, bu birine selam vermek eylemi olsa bile. bizimle de oynardı sürekli. ilişkilerimiz onun oyuncağı gibiydi. tam bir kukla oynatıcısı. dengeler hep onun ağzından çıkacak birkaç kelime ile değişir durumdaydı. usta bir manipülatördü. tam yandan yemiş ramiz karaeski.
bir bok sanardik biz bunu ama ergenden hallice genclerdik, tecrübesizdik. onunla aynı masaya çift olarak oturan her insan masadan teker teker kalkmaya mahkumdu.
çok sonradan değilse bile geç kalmış olacak kadar sonradan çözdüm ben bunu. aslında etrafında mutluluğa tahammülü yoktu. kendi kendine takilana tahammülü yoktu. bir sebepten gülenin gözyaşına şahit olmak için her şeyini verirdi. bizi çok rahat bozuk para gibi harcardi. altısı kemik olmak üzere yaklaşık 10 kişilik bir ergen-genc* tayfaydik. o tayfadan birbiri ile görüşen yok şu an. bu on kişi kucaklasirken, kucagımıza düşen atom bombasıydı. tuz buz olduk. harcadı bizi.

o da harcandı tabii... hiçbir cinayet tek kişi ölümüyle sonuçlanmaz, kendin için de bir mezar kaz... ay yok o laf bu değildi neyse... kaptandi bu bizle takılırken... yıllar sonra gemicilik yaparken gördüm. hayatta gördüğüm tersine rütbe alan ilk insan. heralde kendinden daha ramiz birine denk gelince apoletinden iki üç çizgi, dikenli tel örgü dövmelerindeki dikenler gibi kuş olup uçtu, bilmiyorum.

ilk sözlüğüm burası. evet erken uyum sağladım. çabuk alıştım. çabuk cozumluyorum bazı şeyleri, yeter ki konuyu yakalamış olayım. neden bu kadar aşina oldugumu bu başlığı görünce tekrar değerlendirdim. bahsettiğim kişi aynı zamanda tek kişilik bir normal sözlük ekibiydi aynı zamanda. bir farkla, onun kafadaki tilkilerin kuyruğu birbirine değmezdi, hissetmezdik başımıza ne gelecek; burada da herkesin kuyruğu birbirine düğüm ölmüş halde.