sözlükte de görünmez olmak

her yazarın başına gelmiş durumdur,hayatta bile görmezden gelinen zamanlar varken sözlüğe ölü tanımlar girmek acıtmaz be.

hayatın her yerinde görünmezim ailem görmemiş, dostlarım görmemiş... sözlükte görülmemek dokunur mu artık bize be

öyle düşünme lütfen sayın cerci. ben senin yaşındayken bırak sözlüğü, sağımı solumu bilmiyordum. bak bu yaşta bu bilinçdesin. *

benim efendim, hayalet gibiyim, ne yazsam okunmuyor, üzülüyorum, kalbim kırılıyor.

bir de buna mı üzüleceğiz dediğim hede.

görünmezlikten kasıt nedir? sessizce okumak mı? offline takılmak mı? okuduğun, oyladığın halde beklediğin kişiler tarafından okunmamak mı?

sen yaz, kimse okumasa bile dönüp aylar sonra kendin okursun. nitekim, iyi gelir. ayrıca görünmemezlik/yalnızlık/beklentileri en aza indirgemek acıtmaz bence. gayet cool, kafa rahat. karakter meselesi biraz ama anladın işte;
salmalı biraz, boşvermeli insan.

olaysız sessiz sakin takılan gruptayız işte. yine iş dönüp dolaşıp (bkz: sözlüğün düz yazarları) başlığına geliyor.

arabesk bu az gelişmiş toplumumuzun en büyük baş belalarından biri bence. ben kimsenin inâyeti için yazı yazmam, zihniyetleri ve kalemleri uyuşan insanlar zaten bir şekilde birbirini buluyor. bazen öyle şeyler yazıyorum ki mümkün değil tek bir beğeni alabilmesi. ihtimal yok yani öyle ters bir yazı. ama umurumda değil yazıyorum. üstelik bazen çok uzun ve uğraştırıcı da olabiliyor bu yazılar. çünkü kendi hâlinde iyi bir okur olarak biliyorum neyin beğenilip neyin beğenilmeyeceğini. en azından öngörüyorum diyebilirim.

çaylak olduğum için silik görünüyorum. şimdi bunu ağlayarak günlüğüme yazacağım.
"sevgili günlük beni çok dışlıyorlar ühühüjühü.."

sözlüğe girince expecto patronum diye bağırmakla mümkün olabilecek hadise.

yalnız beni de bağlacı incitti.

kötü olmayan şeydir bence. kafam boşalsın diye üye oldum buraya.

(bkz: ben aslında yoğum)

"aa böyle bir yazar mı varmış "
sorusunun öznesidirler.

yahu ne olacak, yatın erketeye yazıp durun. olay da olmuyor pek zaten.

bu durumdan sıkıldıysanız tabi iki zararsız tavsiyem var. biri radyo yayınları diğeri de sevdiğiniz yazarların nickaltlarına tatlı övgücükler. ama samimi olun. yemezler.

çaylakların sıklıkla içine düştüğü psikoloji.