sözlükte görmeyince merak edilen yazar

ay bak ben evhamlı insanım ve çok duygusalım, hani en selamsız sabahsız olduğumu bile merak ederim.

derim acep bu karı/herife n'oldu? nüçin yazmıyor, nüçin girmiyor? yoksa demelerde fingirdeşecek birini buldu da, bu yüzden mi yazmıyor? yok ki aram, kaç gündür neredesin lan hanımefendi/beyefendi diye mesaj atayım?

meselam her sabah belli başlıklara yazan tipler var, gidiyorum o başlığa, görmeyince o yazarı, başıma tülbent bağlayıp başlıyorum evhama.



f5 f5 f5, nafile...

sonra bu yazar, hiçbir şey olmamış, sanki yok yazılmamış gibi, günler sonra selaaaaam diyerek sözlüğe giriyor.



vicdanlı yazarlar yazmayacaksa der ki işim var birkaç gün yazmayacağım, gidecek insan ben gidiyorum hoşça kalın der. bu bir sözlük görgüsüdür, insanları merakta koymaya hakkınız yok.

(bkz: boş küme)

kalbimiz seninle mi, 3 gün mü ara vermiş, kafa izninde mi? 6 ay sonra haberim olur benim.

böyle olmaz. gidin nickaltında biraz ağlayın sızlayın. belki sizden ilgi görmek için girmiyordur. bilirim bazı yazarlar yapar bunu. ne bu böyle söyle söyle çekil. geç nickaltına yaz kardeşim. burayı meşgul etme. başlık kirliliği afedersin.*

uzaktan uzağa bir gülsen yeterciler lokali olarak, hiç selamımız sabahımız olmayan erkek/kadın yazarların akıbetini merak etmekte ve lokalde müslüm gürses dinleyerek, yazmıyor artık, beğenmiyor da, acep bir iş mi geldi başına? demekteyiz.

sözlüğün tüm duygusalları bu lokaldedir efendim, şiirler şarkılar, en bedbaht anılar, candan erçetin gülüşü attığımız birtakım hatıralar gırladır.

kimseyi takip etmesem ve kolay kolay iletişim kurmasam dahi, bir öğretmen edasiylen, kürsüde herkesi gözlerim, kim ne yapar, hangi başlıklara uğrar bilirim.

merakta koymayın bizi sevgili yazarlar, yazın çizin, hadi.

(bkz: kedisever satanist)

nerdeyim acaba, ne bok yiyorum sözlükte takılmak yerine?

genelde gittiğinde değil döndüğünde fark edilen durum: ay sen nerelerdeydin ya gözlerimiz seni aradı. bi daha gitme, çok özlüyoruz tanımlarını da seni de tabi ki bana değil. bana yazan herkes ciddili. gitmeden ümüğümü sıkıyorlar, gitme diye. dönünce de tabi. bi dakika.
ben nasıl tanım giriyorum hala ya?

sözlüğe girince kendimi merak ediyorum. orada mıyım, yoksa burası başka bir yer mi? sahiden neredeyim? öylesine yabancılık yaşıyoruz. çoğu kez ne yapmak istediğini de anlayamıyorum. o dinmeyen kayıp her neyse artık keşfe çıkıp bir an evvel öğrenmek istiyorum fakat sorsam da hiçbir cevap bulamıyorum. uzayda boşluğa bağırıyormuş gibi hissediyorum.