sözlükten keyif alamama sendromu

son aylarda yaşadığım sendromdur. binlerce entry girdim, çokça başlık açtım. ilginç insanlar tanıdım. yeri geldi kaosun sebebi oldum, yeri geldi bir kaosta taraf. günün ünsüzü de günün ünlüsü de oldum, modluk teklifi bile geldi zamanında. listelerde en tepeleri de gördüm bu sıralar en dibi de... hiç ceza almadım, kafa iznine ayrılmadım. en başından beri birinci nesil yazarım. fakat bir şey oldu ve ben nedense bir keyif alamıyorum. eskiden bodoslama bir sorunsal yaratır onlarca geri dönüş alırdık. şimdilerde herkes kendi yalnızlığına dönmüş sanki. eski kankacılık bile kalmadı ki ben o ekibe hiç dahil olmadım. her neyse bu sendromu yaşayan varsa yalnız değilsiniz dostlarım...

bu aralar genel bir durgunluk var gibi.bnim de dikkatimi çekti.

hatun kalmadı abi sözlükte mevzu bu 8 erkeğiz birbirimize bakıp bakıp yazıyoruz çok şükür azap inmiyo üzerimize admin de görüyo bizi ne güzel yazıyo bu 8 erkek diye duygulanıyo herhalde muhtemelen para bitti adamda napsın o da..

eylül'de buralar gümbür gümbür olur diyorduk ama sinek avlıyor gibi, ne tanımlara geri dönüş alınıyor, ne doğru dürüst başlık açılıyor. hepimiz suçluyuz.. elimizden geleni yapıyoruz ama bir şeyler olmuyor.

on tane bilgi içerikli başlık açtım bugün. onu da öyle duruyor. bazı şeyler boşa gidiyor gibi bu aralar.

(bkz: he he)

bazen bana da oluyor sonra asıl olayın yazmak olduğunu anlıyorum.
yazmak okumaktan daha iyi hissettiriyor.

çok geçmiş olsun duyunca hemen geldik

sözlük sizi keyiflendirmek zorundayım diye bir şey mi dedi? kayıt olurken sözleşme falan mı imzaladınız keyif aldıracak bize diye? tomarla para falan mı bastınız kayıt olurken? yani...

hayattan alınamayan keyfin sözlükten beklenmemesi üzerine kurulu sendrom.

önceki yazdığım sözlüğün ciddi anlamda eğlendiğim uzun soluklu prime bir dönemi olmuştu, halen ara ara güldüğüm çok da saçma bir dönemdi.

ancak kenan beyin de dediği gibi;

yaşandı bitti saygısızca,
yılların geçmesinin tadına varınca.

gelir geçer duygulardır. hayatımızında bazı zamanlarında böyle duygular vardır.

başlıklar sarmayinca yaşadığım sendromdur....

atmosferde bir değişim var gibi ama tam çözemedim. yürekten şeyler yazasını getirmiyor insanın. "başka bir yerinden" yazasını getiriyor. tabi benlik bir sorundur büyük ihtimalle. yoksa sözlük yine aynı sözlüktür falan.

tamamen o dönemki ruhsal durumla alakalı bir şey. eğer hayattan keyif aldığınız bir dönemse, sözlükte esprili, keyifli yanları daha net görüyoruz ama keyifsiz olduğumuz bir zamandaysak, ne okursak okuyalım boş geliyor. zaten yazmak hiç içimizden gelmiyor. hayat bir döngü yani. her şey birbirinin tamamlayıcısı. en azından benim için öyle.

bazen olabilendir. ozletin kendinizi duzelir. evet.