spor yapmaya karar verilen an

bazen kendi kendine bazen dıs motivasyonla karar vermektir:

ben donem donem karar veriyorum.
birkac ay duzenli yuruyusler, biraz spor salonu fitness. sonra bırakıyorum.
sonra biraz zaman sonra yeniden esiyor, yeniden spora baslıyorum.
fit vucud tabi guzeldir ama her seyi gectim, bana psikolojik olarak acayip iyi hissettiriyor. ben sigara iciyorum, spor yaptıgım donemler havuzda yirmi tur durmaksızın yuzsem yorulmuyorum, oyle nefesim acılıyor.
birkac duzenli yuruyusten sonra yuruyus hızım acayip artıyor.
oksitosini serotonin gibi salgılanan mutlu seyler de cabası.
insanı genclestiriyor bence spor yapmak, cok zinde hissediyorsun.

bugunlerde havalar da artık cok sıcak degilken her gun spor yapmaya baslayasım var:)
biraz bi saatlik yuruyusler, biraz bi saatlik spor salonu fitness olayları.
haftada 6 gun yapıyorum genelde. 1 gun kaslarımı dinlendiriyorum.

ben sabah 7:30 da is icin yollara dusmeden evvel, sabah 6 da yurusyuslere cıkmıs kadınım bi saat olm.
kimse spor askımızı sorgulamasın:)

valla bu saatten sonra hic 1 an. acikcasi kilo aliyorum, 2 yilda 16 kilo falan aldim bence fena degil. biraz buyudum ama bundan sonra kilo vermem ya, hep zargana zargana diye dislandim. suan 90 kilo 1 obez haline gelsem dahi gam yemem, benim tek gayem obez dahi olsam buyuk olmak.

decathlon dan alınan 10 kg lik dumbbell'ın dili olsada konuşsa.
kapı tutacağı oldu garipler...

anlamakta zorluk çektiğim birşey.
şahsen benim için spor yapmak belirli zamanlarda karar verilen birşey değil, zaten hayatımın büyük bir parçası.
beslenmem ona göre düzenli, sosyal hayatım ona göre düzenli vs vs.

çoktan gelip, geçmiş olan o an.

ya 35 yaşımdayım. yüzüm 23 vücudum 65 gibi. bu göbek beni öldürecek.