stonewalling

nazım hikmet'in" değmiyor bazen uğruna yorulduklarımız" cümlesinden hareketle bir süredir yaptığım "sus" hareketi. *

harekete, silent treatment, sessiz muamele ya da duvar örme dendiği de oluyor.

bir kişiyle yaptığınız tartışmanın orta yerinde kasten iletişimi durdurmak, iletişimi reddetmek demek.

tavır, sistematik olarak yinelendiğinde, içinde manipülasyon ve kötü niyet de barındırıyorsa duygusal bir istismar niteliği kazanıyor.
kritik nokta şu ki; tartışmanın orta yerinde taraflardan biri savunma, izah, alttan alma, aman bir tatsızlık çıkmasın derdiyle ter ter tepinirken diğer taraf duvarını örüveriyor. ama niyeti sakinleştikten sonra sorunu çözmek değil, onun yerine sorunun üzerinden atlayıp geçerek, hiç bir şey olmamış gibi davranarak ilişkiye devam etmek.
narsistlerin mükemmelen uyguladıkları toksik davranış. çünkü içinde karşı tarafa kendisini değersiz hissettirme arzusu var.

işlem sırası şöyle:
- tartışırken birden susmak,
- karşıdan gelen sorulara ısrarla cevap vermemek ve onu bıktırmak,
- karşıdaki endişeden, korkudan geberse bile bunu önemsememek,
- karşıdakini cevap vermeyerek, umursamayarak psikolojik olarak ezmek,
- haliyle değersiz hissetirmek, küçümsemek.

sonuç: ne deniz, ne güneş, ne kum, ne de "bekle beni gülüm!.."

çok kızdığım zamanlarda tüm dünyaya karşı yaptığım eylem.
bir adı varmış.
biliyordum ya,
ben boş insan değilimdir
yaptığım her eylem anlamlıdır.

maruz kaldığım eylem. ne yazık ki bir manipülasyon yöntemi olarak maruz kalıyorum buna. ay hayır keşke her yapan narsist olsa, en azından dersin ki bu bir kişilik bozukluğudur, nedeni vardır, temeli vardır. az buçuk sevgi gösterdiğim kim varsa yaptı bunu sağ olsunlar. hayır manyak mıyım ben arkadaşım? bana insan gibi desene "bunu daha sonra konuşalım, şu anda bu tartışmayı kaldıracak durumda değilim." ben de insan gibi tamam der susarım. ancak sonradan gerçekten konuşuluyorsa susarım. ama yok, amaç beni kudurtmak.
- tartışırken birden susmak,
- karşıdan gelen sorulara ısrarla cevap vermemek ve onu bıktırmak,
- karşıdaki endişeden, korkudan geberse bile bunu önemsememek,
- karşıdakini cevap vermeyerek, umursamayarak psikolojik olarak ezmek,
- haliyle değersiz hissetirmek, küçümsemek.
bakınız ne güzel izah etmiş sayın pictorem.
inanın birkaç saat önce maruz kaldım buna. bu ne büyük bir saygısızlık, hadsizlik. efendim ne hikmetse siz "başlarım senin stonewallingine!" diyip de iyice sıyırınca da pamuk şeker gibi oluveriyorlar size karşı, iyice deliriyorum. arkadaşım ben seninle güzel güzel iletişim kurmaya çalışırken aklın neredeydi?

yapmayınız efenim, naçizane tavsiyem kimselere yapmayınız.