şükretmek ve az ile yetinmek

fakirlerin ayaklanmasını engellemek için uydurulmuş bir saçmalık.
bu hayatı şükredip az ile yetinenler, değil zenginler yaşıyor zenginler.

saçmalık diyenlerin psikolojinin p'sinin yanından geçmediğini gösteren söz öbeği. güzeldir. güzel insanlara özgüdür.

aza kanaat et ki, çoğu bulasın.

parayla saadet olmaz diyenin ya aklı yoktur ya parası derken şaka yapmıyoruz elbet.

memleketin yarısından fazlasının derdi insani şartlarda yaşamaya gayret etmek; lüks tüketim için hayal bile kurmuyorlar artık. lakin açlık sınırının bir altında bir üstünde seyreden asgari ücretler, zam üstüne zam yapan özelleştirilmiş elektrik, doğalgaz gibi zorunlu ihtiyaçlar, mutfak enflasyonu; ne yapsın millet açlığa mı şükretsin?

her şey yeterince olmalı
az para, az yemek, az okumak, az gezmek pek güzel bir şey değil bence
hele maneviyatta az ile yetinmek insanın kendine yapacağı en büyük kötülük
mesela az sevilmek, yeterince sevilmemek ama buna şükretmek
yeterince desteklenmemek
yeterince onaylanmamak
ben kolay kolay altından kalkamam azlığın.
her şey yeterince olmalı ki şükredebileyim

şükretmek iç huzur demektir. kendisiyle ve çevresiyle barışık olmak demektir. kötü şeyler var ama olsun yine de mutluyum demektir.
az ile yetinmek ise daha iyi şartlarda yaşama imkanı varken bunu reddetmektir.
(bkz: fakir güzellemesi)
ikisi farklı şeylerdir.

siyasal islamcı zırvasıdır.

#2065361

siyasal islamcı zart zurt.. itirazlarınızı anlıyorum. ama onun dışında güzeldir.
çok paran varken de uçmuyorsun.
üç beş ülke gezip, daha iyi arabaya binip, daha iyi yerlerde yemek yiyip, daha nezih semtlerde oturabiliyorsun.. az şey değilse de çok da bir şey değil.
hep şikayet ederek yaşanmaz.
güne hükmün geçmez yolcu.
buna da şükür.

bu fikri dünyaya beninsetmek isteyenlerin hiçbiri ne şükreder ne de az ile yetinir.

"şükür", son zamanlarda en çok içi boşaltılan kavramlardan biri. bir kişinin içinde bulunduğu durumu kendi başına değerlendirerek kendi hayatıyla ilgili şükür duygusu içinde olması güzel bir şey olmakla birlikte, hiçbir zaman azla yetinmeyip hep daha fazlasını kazanma hırsı içinde olan birinin, kendisinin bir günde harcadığı parayla bir ay boyunca geçinmek zorunda olan başka birine "haline şükret, bunu bulamayanlar da var." demesinin bir çeşit manipülasyon olduğunu düşünüyorum.

insanlar, bu manipülasyona kapılarak kendi haklarını arayamaz hale geldiler. yapılan haksızlıklara, adaletsizliklere itiraz ettiklerinde ise "şükürsüz, nankör, hain" ilan edildiler.

bu oyunu bozacak olan şey ise, hiç kimsenin üstenci bir bakış açısıyla bir başkasına şükretmesi gerektiğini söyleyemeyeceğini kabullenerek her zaman adalet arayışı içinde olmayı kendine ilke edinmektir.

(bkz: orta gelir tuzağı)

sadece sen yaparsan kendini aptal gibi hissedeceğin garanti olan davranış

bence ikisinin arasında çok derin ve sağlam bir denge var. insan ona verilenle yetinip, şükür ettikçe; daha fazlası ile mükafatlandılır. riyakarlığın sonu hep hazin, minnettarlığın sonu ise mutluluktur.

aslında pek de saçma olmayan iki anlayış.
fakat bunları öğütleyen, özellikle şükretmenin önemini öğütleyen kişi kendi menfaati için bunu yapıyorsa bu mide bulandırır mı?
kesinlikle!
bir aile düşünelim. bu aile akşam yemeğine oturacak iki saat sonra. afiyetle yemek yiyecekler. bu ailenin bir ferdi mutfakta neyin piştiğini öğreniyor. ve bu en sevdiği yemek. üstelik pek de sık yapılmıyor evde. sonra bu aile ferdi bey diğer aile üyelerini akşam yemek yemenin zararlarından bahsetmeye başlıyor. olabildiğince az yemenin sağlıklı bir hayat için kaçınılmaz olduğunu, doğru veya yanlış bilgilerle izah ediyor. bu kişinin amacı diğer aile bireylerinin az yemesine bağlı olarak kendisinin geberircesine fazla yemesi.
işte bu mide bulandırıyor. e yaşadığımız da aşağı yukarı bu.