şükretmek

fakirler isyan edip ayaklanmasın diye uydurulmuş saçma sapan bir şey.

doğru. zenginler çıkar boş boş konuşur ve konuşmanın sonunda şükredin der. mesela ben hiçbir fakirin zengine şükret dediğini duymadım.

sadece fakirlerin değil, umutsuz ve işe yaramayan tüketici toplumların zor durumda kaldıklarında pollyannacılık yaptıkları bir yalvarış ve olanla yetinmeyi kabul etme biçimi.

başlığı okuyorum ve sağlığım yerimde diye şükrediyorum, diğer yandan yazılan tanımlara bakıyorum adamlar da haklı çünkü parası olan gerçekten de istediği gibi bir hayat yaşayabiliyor.

şükretmek, teşekkür etmektir, fakir avuntusu değildir, sahip olduklarının başka bir varlık tarafından verildiğine inanan insan o varlığa teşekkür eder, tıpkı tuzluğu uzattığında sana, yol verdiğimde bana, yardım ettiğinde ona, ettiği gibi yaratana da teşekkür ediyordur. evet insanın içinde bulunduğu hal her zaman güzel olmayabilir, bundan ne kadar kendisi ne kadar yaratıcı sorumludur onu iyi tahayyül etmeli, kendini geliştirmek adına hiçbir irade ortaya koyamamış insan içinde bulunduğu şartlardan ne kadar şikayet edebilir, kaldı ki herşeyin biraz daha kötüsü olabileceği için mevut konumuna şükretmek acizlik değildir, inanan için bir motivasyondur, bir ayağı olmayanın diğer ayağı için şükretmesinin neresi gariptir, inanmayan istediği gibi isyan edebilir, ama bu inananı fakir, ezik, mal yapmaz, bakamadığın pencerenin manzarasını bilemezsin, bildiğin o koca dünya kendi küçük pencerenden gördüklerinden ibaret unutma.

şükretmek için sağlıklı bir şekilde nefes alıp vermek bile yeterlidir.

"iman iki kısımdır, yarısı sabır yarısı şükürdür." şükür minnettir, kadir kıymet bilmektir. sahip olamadıklarımız için ise sabretmektir. hz. muhammed bir sözünde şöyle buyurur; "kanaat, bitmek tükenmek bilmeyen bir hazinedir." bu bizler için takdir görülene rıza göstermektir. bu konuyu istediğiniz kadar açabilir, üzerinde düşünebilirsiniz.

ne olursa olsun yapmaya çalıştığım eylemdir. fakat aşırıya kaçmamak lazım!

(bkz: elhamdülillah)

aslında üzerine düşününce hoş olmayan ve karşı taraf için kırıcı, aşağılayıcı eylemdir. nasıl mı? örneğin; yolda gidiyorsunuz ve engelli bir birey gördünüz hemen içinizden şükür ettiniz "allahım/tanrım sağlığım için sana şükür ediyorum beni böyle yaratmadığın için" diyorsunuz. bu durumda sizin ayrıcalığınız ne oluyor tam olarak? tanrı sizi gözetti de hiçbir şeyden haberi olmayan birey o**** çocuğu mu oldu? bir düşünün o kişinin yerinde olabilirdiniz. sokaktan geçenler size bakıp "iyi ki bu halde değiliz" diye şükretse bunun ne kadar aptalca ve yaralayıcı, ötekileştirici olduğunu düşünmez miydiniz? bu da böyle bir bakış açısı (bkz: empati)

sevdiklerinizin ve sahip olduklarınızın kıymetini bilmek demektir. bir bilinç halidir, sürekli dünyevi meselelerle meşgulseniz bundan uzaklaşırsınız. bu sebepten insan bazen durulmalı ve içine dönmelidir.

ölüm hadisesinin kesinliği ve geri kalan her şeyin geçici olduğu gerçeğini idrak etmek şükretmek için yeterli bir sebeptir.

artık siz beni anın ki ben de sizi anayım. bana şükredin, bana nankörlük etmeyin! (bakara/152)

andolsun ki allah size, zayıf ve çaresiz iken bedir’de de yardım etmişti. allah’a isyandan sakının ki şükretmiş olasınız. (al-i imrân/123)

eğer siz iman eder ve şükrederseniz allah size niçin azap etsin? allah şükre karşılık veren ve her şeyi bilendir. (nisa/147)

andolsun, sizi yeryüzünde yerleşik kıldık ve orda size geçimlikler yarattık. ne az şükrediyorsunuz? (araf/10)

günde 1000 kez, 10bin kez, 100bin kez şükreden bir insana bile, tekrar-tekrar şükretmesi gerektiği tekrar-tekrar hatırlatılmalıdır. tövbe için de bu husus geçerlidir. çünkü her ne kadar tövbe edilse o kadar iyi ve her ne kadar şükredilse o kadar iyidir. bir kez mi ediyorsun? hatırlatayım, on kez et. on kez mi ediyorsun? hatırlatayım, 100 kez et. 100 kez mi ediyorsun? hatırlatayım, 1000 kez et.

ama (alanlar için) öğüt vermeye devam et, zira öğüt inananlara fayda verir. (zâriyât/55)

tanım; daha da kötüsünü düşünüp, allah'a minnettarlığını ifade etme, şükranını sunma eylemi.

bir başkasına bakıp yapmamanız gereken eylem, demin inanılmaz bedenler adlı bir belgesel izliyordum aşağıya yazmışlar ''halimize şükür'' diye. belgeseldekilerden biri de türk yani muhtemelen gelip o yorumları okuyacak ve insanların kendisine bakıp şükrettiğini görecek, ne kadar zavallı hissettireceği hakkında empati yapmak zor olmayacaktır. hadi yolda engelli insan görüp kendi kendinize söylüyorsunuz ki o da çok yanlış da hiç değilse karşıdaki kişi sizi duymuyor, bön bön bakmadıktan sonra rahatsız da olmuyor. içinizden neye şükrediyorsanız edin isterseniz kendinizi dünyanın en şanslı insanıymış gibi hissedin isterseniz kırılgan egonuzu alttan alttan tatmin edin ve nirvanaya ulaşın ama bunu dile getirecek aymazlığı yapmayın. insanda biraz düşünme kabiliyeti olmalı önce.

fakir savar.

amin.

fakire şükretmeyi öğret ki zengin rahatına baksın. hakkınızı aramazsanız daha çok düdüklerler.

istisnasız her gün yaptığım eylem. benden daha kötüleri var, elhamdülillah aç değilim açıkta değilim. bunlar imtihan biliyorum, geçer inşallah..

müslüman inancı gereği yapılmasını geçtim.
inancınız ne olursa olsun veya inançsız olsanız da, şükretmek sizi en başta psikolojik olarak rahatlatır. aç gözlülük, doyumsuzluk gibi kavramlarınızı kamçılar.

pek çok kapıyı açtığına şahit olduğum şeydir.
anlamayana bir şey ifade etmez orası ayrı.

(bkz: fakir tesellisi)