sürekli hayatları mükemmelmiş resmi çizen insan modeli

son zamanlarda dikkatimi çekiyor bir iki tip. hayatları, eşleri, çocukları, mükemmelmiş; kaynanasıyla, görümcesiyle aşk yaşıyormuş hikayesi anlatan insanlar var.
merak ediyorum ortalıkta bunlardan çok mu yoksa nadir mi. hani bazısı vardır hep dert anlatır. bunlarsa mükemmel dertsiz hayat modunda geziyorlar. sürekli benim hayatımı merak edip, kendi hayatıyla kıyaslamaya çalışıyor.
hayatta bir gerçek vardır. o da 'kimse mükemmel değildir'.

instagram ailesi diyorum ben bunlara.
çevremde de var; her gün kavga ediyorlar, çocuklar olmasa bir saniye evli kalmazlar (ki bu salak fikri kim buldu bilmiyorum, mutsuz evlilik çocuklarından cacık olmaz çünkü)

ama instaya bir bak, of of of.
ballı börekli kahvaltılar, çiçekler hediyeler, sıcacık aile pozları...

sanki sözlükten yürüdüğü manita hiç erkek çıkmamış gibi yazıyolar şaka gibi..

çünkü herkes sadece iyi olduğu anları paylaşır.

bir savunma mekanizması, biraz da kendine yalan söyleyen insanın kendini ikna etme yöntemi bence.

yalandır. hiç kimsenin hayatı mükemmel değildir. kaçar, saklanır. kendini inandırır. ama bir an gelir ki kendi de biter bu yolda.