sürekli onaylanmak isteyen insan

özgüveni düşük ya da egosu yüksek insandır.
özgüveni düşükse yaptığı ya da söylediği şeyler için eleştirilmemek, kabul görmek istiyordur.
egosu yüksek "en doğrusunu ben bilirim" görüşünü pekiştirme amacı güdüyordur.

uzak durulması gereken bir varlıktır. oluşumsal sürecini tamamlamamış, kendi benliğiyle sorunları olan biridir.

yanlarında sürekli dalkavuk barındıran tiplerdir.padişahim çok yaşa lafını duymadan rahatlamazlar.

sahiden, sizce de öyle değil mi?

kendini ve potansiyelini kısıtlamaktır. türk ailelerinin birçoğunda olduğunu düşündüğüm bir problem bu.

(bkz: doğvu mu samet)

meriçlerin en çok sevdiği bağımlılık.
kendileri lehine kullanırlar.

konuşurken karşıdakinin dizini dürtmek olabilir değil mi ?

zincirlerini kırmamış kişiler tarafından mantıksız davranış biçimi yahu tek bir hayatın var hala neyin onayı bu ?

doğru mu, he mi, yanlış mıyım, yanılıyor muyum gibi her cümleyi bu sorularla bitirendir. öyledir böyledir demek istemiyorum her nedense. ihtiyacı vardır belki yazık.

ilgi manyağı olan insandır.

müşteri hizmetlerinde çalışıyor olabilir.

onay bağımlılığı, çok sinsi bir bağımlılıktır, kolay kolay farkına varılması zordur. hep başkaları tarafından onaylanma isteği, hayır demekten korkma, asık suratlara karşı alerjisi olma gibi şeylerden anlaşılabilir çünkü aslında onay bağımlısı, yaptıklarından ziyade kendi varlığının onaylanmasını istemektedir. muhtemelen ya mutsuz bir evliliğin meyvesidir, ya istenmeyen çocuktur, ya da kazara doğmuştur. o yüzden de hep varlığının onaylanması için uğraşır. kim olduğunu bilmez, çünkü kendine ait duygularını ifade etmesine izin verilmemiştir. muhtemelen ebeveynlerin düşüncelerini empoze ettiği, çocukların düşüncelerini ifade etmesine izin verilmeyen despot bir ailede büyümüştür. o yüzden ancak bulunduğu ortama uyum sağlarsa onaylanacağını zanneder. farklı düşünse bile kendi düşüncelerini saklar, kendini ifade etmekten korkar. başkalarından farklı fikirlere sahip olmaktan bile korkar çünkü ailesinde farklılıklara karşı hoşgörülü olunmamıştır, o yüzden o da ailesinin onayını almak adına kendisi olmaktan vazgeçmiştir. durumu çok hazindir zira beyhude bir uğraş peşindedir. onay arayışı o kadar yoğundur ki sırf bu yüzden bazı toksik insanların* ağına düşer, onun bu zaafını çok iyi çözen bu tip insanlar, onay bağımlılarını biraz onay kırıntısı karşılığında çok iyi kullanırlar ve dediklerini yaptırırlar. nasrettin hocanın dediği gibi "bir yudum bal için bir araba keçiboynuzunu çiğnemek" misali, bir gıdım onay alabilmek için ödedikleri bedel çok ağırdır. bilmeleri gereken şey ise, zaten varlıklarının onaya ihtiyacının olmadığıdır. özgüvenlerini arttırarak, kendisi olmaktan korkmadan emin adımlarla hayatta ilerlemeye hakları olduğunu bilmeleri gerekir. kendisi olarak bu dünyada belli bir alan kaplamayanlar, başkalarının alanlarında sığıntı gibi yaşarlar ve onlardan gelecek bir yudum onay karşılığında da kendi benliklerinden vazgeçerler ve sürekli mutsuz olurlar zira hepimizin bildiği gibi, insan sadece kendisi olduğunda, samimi olabildiğinde ruhsal, bedensel ve zihinsel bütünlük haline ulaşır.

her cumle sonunda, anlatabiliyomuyum, yanlis miyim, dogru degil mi diyen insan tipi.