sürekli kendisi ile ilgilenilmesini isteyen çocuk

saçı başı yolduran çocuktur.

zamanında ihtiyaçları tam doyurulmamış veya asgari düzeyde karşılanmış daha sonra da ilgilenilmemiş çocuktur. sadece oyuncak alınarak o çocukla ilgilenilmiş olunmaz. bir çocuğa oyuncaktan önce sevgi ve ilgimizi vermemiz gerekir.

insanı çileden çıkartan çocuktur ağzının ortasına çarpsamda sussa dersiniz ama bi ailesine bir çocuğa bakıp sessiz kalmaya karar verirsiniz

şımartılmış veled sendromu.

kızgın baba bakışına maruz kalmadığı için terbiyesi eksiktir.
memleketin içine edecek bu tipler. görün bakın. çocuğa dur yavrum, sus, bırak onu, ısrar edersen fena olur bak! denmemesi gerektiğini savunan g.r.zekalı ana baba modelinin ürünüdür..

bu tip çocuklara karşı içimde zerre sevgi taşımıyorum. umurumda bile değiller. koltuktan düşüp bir yerlerini kırsalar oh canıma değsin derim içimden.

evet çok kötü biriyim ben di mi?, sizi gidi aşağılık sevgi melekleri!

sevmiyorum ulan sizi ve yetiştirdiğiniz çirkin ve gerzek çocuklarınızı. zorunda mıyım?

uslu çocuklara can kurban. onlara canımı bile veririm.

ailesi tarafından ilginin dozu ayarlanamamış çocuktur diye düşünüyorum. ya hiç ilgilenilmemiş ya da ilgiye boğulmuş çocuklar genelde böyle davranıyor. yeğenim 4 yaşında mesela daha şimdiden nabza göre şerbet veriyor. ablam aşırı ilgi gösteriyor ben o kadar aşırıya kaçmıyorum. ablamın yanında kendinin yerlere atan çocuk benim yanımda sakin sakin boyama yapıyor.

ailesine "hemen tedavi ettirin" diyeceğim çocuktur.

biz yetişkinlere göre inanılmaz aptal dünyaları olan çocuk insanların arasında "en aptal çocuk" yarışmasını zirvede bitirmek isteyen çocuktur.

ilk başta ilgiliyi körükleyip , ilgi verilip daha sonra ilgiyi azaltınca veya kesince verilen tepki sonucu göze batan eylemdir. madem ilk günkü veya ilk zamanlardaki gibi ilgi gösteremeyeceksin neden hep aynı düzeyi korumuyorsun? diye sorarlar adama.

(bkz: ebeveyn olmanın zorlukları)