tanrının günahkarları cehenneme atması

bir türlü mantıklı açıklamasını bulamadığım durum. öteki taraftaki yargılama insanların da kolayca anlayabilmesi için sık sık bu dünyadaki mahkemelerde gerçekleşen yargılamaya benzetiliyor. lakin bu dünyadaki yargılamanın ve cezalandırmanın nedenini basitçe açıklayabiliyoruz. insanların suç işlemesini önlemek. müebbet hapis ya da idam gibi cezalar ise başka insanlara ibret olması amacı taşır. idamların gündüz vakti, ulu orta gerçekleşmesinin sebebi de budur. tanrının mahkemesinde ise bu geçerli değildir. zira insanlar suç işleme yetisine sahip değildir. ortada adalet yoksa intikam vardır. intikam ise insanların şahsi nefret duygusunu tatmin etme amacı taşır. tanrının nefret duygusuna sahip olması, cezalandırmanın, nefret duygusuna sahip olduğuna göre çok da yüce olmayan bir varlığın inisiyatifine terk edilmesi felaketten başka bir şey değil. ne kadar düşünürsem düşüneyim cehennem denen saçmalık için mantıklı bir açıklama getiremiyorum.

asparagas haber. inanma.

cennete koyacak değil ya.

ibni arabi bu durumu şöyle açıklıyor : insan dünyada tanrıyla bütünlük yakalayabileceği arınma haline ulaşmalı fakat insnaların çoğu dünyayı tanrıdan daha çekici bulduğundan bütünlük haline ulaşmak için gereken tüm çabayı dünya meşgaleleri için harcıyor. bu durumda cennet, sadece tanrıyla bütünlüğü yakalayabilmiş insanlara uyarlanmış bir mekan olduğundan dünyada eksik kalmış arınma hali cehennemde çekilen acıyla mümkün oluyor. yani tanrı aslında kendisiyle bütünlüğü arzulayan fakat çocukluk edip dünyaya dalan kulları için bir şans olarak cehenemde arınma sağlıyor. cerrahi ameliyat geçiren kişinin şifaya ulaşmak için acı çekmesinden farklı bir durum değildir.

arkadaşlar burası cehennem zaten. başka bir cehennem yok. bu yüzden iyiler önden önden gidiyor.
yazdığında süpermiş ayrıca tebrik ediyorum.

herkesin cenneti de cehennemi de burası.