tanrının insanı tamamen salması

tanrının insan hayatına olumlu ya da olumsuz anlamda hiçbir müdahalede bulunmaması olgusudur. tanrı ahumanisttir. insani yok kabul eder ve zerre kadar ilgilenmez bizle.

haklıdır. bazen yaptığım kanaviçe içime sinmeyince ben de salıyorum.

olmayan şey insanı salamaz.

allah adildir. herkesin çalışmasına göre karşılık verir. olaylara müdahale edecek olsaydı insana akıl vermezdi. sen aklını doğru kullan da dünyanı cehennem etme.

seçimleri konusunda salmaktan bahsediliyor sanırım. özgür irade denilen şey. geçmişte yaptığımız seçimler, bizi şu an kötü olduğunu düşündüğümüz bir yere götürdüğünde işte bu tanrının değil tamamen bizim elimizde olan bir durum. kader denilen olguya inanmıyorum. çektiğim sıkıntılara karşı güçsüzlüğümün çoğu aslında benim yeteri bilinç olgunluğuna gelmediğinden (hala daha gelemedim) kaynaklanıyor. bir top nokta olmalı ve onu geçince aslında hayatın sandığımız kadar zor olmayacağını düşünüyorum ama o noktaya ulaşan kişi sayısı azınlıktır sanırım. belki de algılarımız henüz o boyutta değil. en önce kendine bakmalı insan ama maalesef biz kendimize değil önce çevreye bakıp onu görenleriz. tanrı beni salmadı bana seçim şansı verdi, seçimlerim beni üzdüğünde bile yanımda oldu. çünkü her insan allahın biricik kuludur. yalnız olmadığımı hissettiren tek şey o inanç.

deist düşüncesidir.

tanrının insanı değil; insanın tanrıyı yarattığını anladığınız gün bu saçma düşüncelerden kurtulacaksınız.

tanrı insanı var edip salmamış mıydı ya hu?
ilahiyat felsefesinden bikaç doz daha almam lazım.
kafa karıştıran köpeklersiniz

insanlar tanrıyı bıraktı sanki. tanrıyı bıraktığı halde medet umani da gördüm, öfke duyanı da.