1.
(sıfat.) hiç istenmediği halde, bir yerden ya da birinin başından ayrılmayan, sürekli o yeri ya da o kimseyi rahatsız eden (kimse ya da şey).
(fiil) tebelleş olmak.
(fiil) tebelleş olmak.
devamını gör...
2.
bir kimsenin ya da bir şeyin yanından hiç ayrılmamak, onun başına bela olmak, dert olmak.
diye geçiyor.
kökeni belli olmayan hakkında pek bir iddia da bulunmayan uydurma olduğu düşünülen bir kelime, hakkında az önce not defterlerimi karıştırırken tesadüf eseri 2 yıl önce "bela kelimesine arapçadan özenerek te+ getirilmesi sonucu uydurulan tebella benzeri bir kelimeye türkiye türkçesi +leş eki(geldiği ismi fiil yapıp anlam olarak ise o hale gelme haline gelme anlamı katan bir ektir yerleş- fiilinde olduğu gibi) getirilerek te-bela=bela olmak, sıkıntı yaratmak+leş=tebelleş şeklinde süreklilik yaratılıp sürekli bela olma eylemi anlamında türetilmiş olması muhtemeldir" şeklinde bir teori yürütmüşüm, 2 yıl önceki halim daha iyiymiş benden; paslanıyorum galiba zamanın hızına yenilip.
devamını gör...
3.
musallat olmak.
tebelles olmak.
tebelles olmak.
devamını gör...