tekrar matrix'in içinde uyumak istemek

olayların farkında olmaktan nefret etmek. o sulu bonfileyi yerken, onun bir hayal olduğunu bilmeyi istememek. düşünmekten sıkılmak. bir gün batımını dakikalarca izleyip ardındaki sistemi göz ardı etmek istemek. insanlara bakınca, sadece insan olduklarını görmek, kimliklerini görmek istememek ve sadece var olmak istemek.

bu sebeple, bence matrix'teki cypher karakteri haklıdır. ben geçekleri görmek istemiyorum artık, gerçekler sizin olabilir. bana sahte lükslerimi verin yeter, diye düşünmek.