1.
orijinal adı the king's speech olan yönetmenliğini tom hooper'ın yaptığı 2010 yılında vizyona giren tarihi drama filmidir.
kekeme olan york dükü vı. george, abisi vııı. edward dul bir kadınla evlenmek isteyip tahttan feragat etmek zorunda kalınca beklenmedik bir şekilde kral olur (kendisi ayrıca kraliçe ıı. elizabeth'in babasıdır). film kralın konuşma sıkıntısını gidermesini konu alır, kralı oynayan colin firth bu rolü ile en iyi erkek oyuncu oscar'ı ve altın küre kazanır. izlerken insanın hadi söyle şu kelimeyi dize canı sıkılır, prens olsanız da rahat yok bu hayatta diye düşündürür.
film ayrıca, 83. akademi ödülleri'nde en iyi film oscar'ı, en iyi yönetmen oscar'ı (tom hooper) ve en iyi özgün senaryo oscar'ı (david seidler) almıştır.
kekeme olan york dükü vı. george, abisi vııı. edward dul bir kadınla evlenmek isteyip tahttan feragat etmek zorunda kalınca beklenmedik bir şekilde kral olur (kendisi ayrıca kraliçe ıı. elizabeth'in babasıdır). film kralın konuşma sıkıntısını gidermesini konu alır, kralı oynayan colin firth bu rolü ile en iyi erkek oyuncu oscar'ı ve altın küre kazanır. izlerken insanın hadi söyle şu kelimeyi dize canı sıkılır, prens olsanız da rahat yok bu hayatta diye düşündürür.
film ayrıca, 83. akademi ödülleri'nde en iyi film oscar'ı, en iyi yönetmen oscar'ı (tom hooper) ve en iyi özgün senaryo oscar'ı (david seidler) almıştır.
devamını gör...
2.
ilk izleme denememde çok sıkılacağım hissiyatına kapılıp bıraktığım ama daha sonra bir şans verip kaybettiğim zamana isyan ettiğim muhteşem film.
devamını gör...
3.
2010' da en iyi film dalında oscar alan filmimizin yönetmeni tom hooper. kendilerinin filmografilerindeki en iyi filmleri. bu filmden sonra sefiller geliyor. belki kendisini cats isimli tuhaf yapımından da tanırsınız. bu filmografi, oscar' ın ne kadar güvenilmez olduğunun ve ciddiye alınmaması gerektiğinin, bir ölçüt sayılmasının yersiz olmasının ip uçlarını veriyor keza bu film de o kadar iyi değil.
ben izlemeden önce bunu bir kara komedi sanardım. modern zaman ile bir kralın çatışmasını monarşiyi de kötüleyerek anlatacaktı film bence. ya da 'king' bir metafor idi ya da krallıkla hiçbir ilgisi olmayan bir adam kendini birden tahtta bulacak idi cart cutrt... kısacası komedi sanıyordum. bu yüzden, aslında dram olan pek çok yerde garip bir şartlanmışlık ile gülmüş olabilirim.
ben depresif biriyim. izlediğim filmden tatmin olmak benim için ünemli. geçenlerde de no country for old men izleyip hezeyana uğramıştım. bu sefer hiç değilse oscar almış, izlemek lazım kesin beni tatmin eder bu popüler kaygılar içerisinde yapılmış iş didim ki dimez olaydım. keşke anadolu ağızlı bir yerli ve milli film izleyeydim.
efenim, şöyle ki filmimiz 1940's ingiltere' sinde geçiyor. bir prens var. kekeme. sonra bubası artık krallığını oğullarına devretmek istiyir. bizim prens de artık bağzı politik sorumluluklar almaya başlir. halka hitap etmek gibi, babasının krallıktan çekilmesini radyoda ilan etmek gibi ama bir başaramıyor bir başaramıyor; dram, kan, utanç, ölüm, acılar, açlık, kargaşa... sonra kurtarıcımız geliyor. bir diksiyon hocası. olaylar gelişiyor işte. izlemeyin. birdman, mr nobody falan izleyin. ne zamandır gözlerimden iyi bir film geçmiyor. hepsi kabak çıkıyor... neyse. filmden s....ler spoiler veremezsin ama izleyicilerin bu konudaki pembe g..lü tutumlarının farkındayım. o yüzden spoiler.
prensin kekemeliği çocukluğundaki kardeşinin ölümüne, sıkı kraliyet yetiştirilimine cart curt bağlanıyor. bağlansın. esasında bu gerçek bir olay, filmini yapmışlar ama üzerinde biraz daha çalışın babam böyle olur mu? "vı. george' un hayatını okuduk. ne de olsa onun filmini yapacağız, mecbur okuyacağız. hmm bakın burada ne yazıyor... çocukluk... hmm freudyenlik... tutar tutar, psikolojiden zerre anlamamamıza rağmen yaz bunu, senaryoda bir yere koyarız.'' ama sırıtıyor işte aybalam.
diksiyon hocası kraliyeti gömüyor. prensin, taç giyme töreninde oturacağı koltuğa falan oturuyor, yok prens sinirleniyor, hoca 'busağdecebirkoltuk ve taşun üstünde duruyur' cart curt...
her yerinden romantiklik aksa da ve dobra dobra beğenmediğim yerlerini söylesem de genel olarak o kadar kötü değildi. film size yeni bir bakış açısı kazandırmaz, estetik bir zevk almazsınız, sanatsal bir zevk almazsınız ama tuhaf bir şekilde yine de keyifli bir iki saat. notum: 63\100
rt-8.6\10
letterboxd-3.7\5
ben izlemeden önce bunu bir kara komedi sanardım. modern zaman ile bir kralın çatışmasını monarşiyi de kötüleyerek anlatacaktı film bence. ya da 'king' bir metafor idi ya da krallıkla hiçbir ilgisi olmayan bir adam kendini birden tahtta bulacak idi cart cutrt... kısacası komedi sanıyordum. bu yüzden, aslında dram olan pek çok yerde garip bir şartlanmışlık ile gülmüş olabilirim.
ben depresif biriyim. izlediğim filmden tatmin olmak benim için ünemli. geçenlerde de no country for old men izleyip hezeyana uğramıştım. bu sefer hiç değilse oscar almış, izlemek lazım kesin beni tatmin eder bu popüler kaygılar içerisinde yapılmış iş didim ki dimez olaydım. keşke anadolu ağızlı bir yerli ve milli film izleyeydim.
efenim, şöyle ki filmimiz 1940's ingiltere' sinde geçiyor. bir prens var. kekeme. sonra bubası artık krallığını oğullarına devretmek istiyir. bizim prens de artık bağzı politik sorumluluklar almaya başlir. halka hitap etmek gibi, babasının krallıktan çekilmesini radyoda ilan etmek gibi ama bir başaramıyor bir başaramıyor; dram, kan, utanç, ölüm, acılar, açlık, kargaşa... sonra kurtarıcımız geliyor. bir diksiyon hocası. olaylar gelişiyor işte. izlemeyin. birdman, mr nobody falan izleyin. ne zamandır gözlerimden iyi bir film geçmiyor. hepsi kabak çıkıyor... neyse. filmden s....ler spoiler veremezsin ama izleyicilerin bu konudaki pembe g..lü tutumlarının farkındayım. o yüzden spoiler.
prensin kekemeliği çocukluğundaki kardeşinin ölümüne, sıkı kraliyet yetiştirilimine cart curt bağlanıyor. bağlansın. esasında bu gerçek bir olay, filmini yapmışlar ama üzerinde biraz daha çalışın babam böyle olur mu? "vı. george' un hayatını okuduk. ne de olsa onun filmini yapacağız, mecbur okuyacağız. hmm bakın burada ne yazıyor... çocukluk... hmm freudyenlik... tutar tutar, psikolojiden zerre anlamamamıza rağmen yaz bunu, senaryoda bir yere koyarız.'' ama sırıtıyor işte aybalam.
diksiyon hocası kraliyeti gömüyor. prensin, taç giyme töreninde oturacağı koltuğa falan oturuyor, yok prens sinirleniyor, hoca 'busağdecebirkoltuk ve taşun üstünde duruyur' cart curt...
her yerinden romantiklik aksa da ve dobra dobra beğenmediğim yerlerini söylesem de genel olarak o kadar kötü değildi. film size yeni bir bakış açısı kazandırmaz, estetik bir zevk almazsınız, sanatsal bir zevk almazsınız ama tuhaf bir şekilde yine de keyifli bir iki saat. notum: 63\100
rt-8.6\10
letterboxd-3.7\5
devamını gör...