tin

(bkz: ruh)

soyutsal olan, düşünsel altyapı.
halk inancımıza göre, kuş şeklinde ağızdan girmesiyle doğum, aynı şekilde ağızdan bedeni terk etmesiyle ölüm gerçekleşir.

ruh. nietzsche'nin böyle buyurdu zerdüşt kitabında sıkça geçmektedir (mustafa tüzel'in çevirisinde)

kafama vurduğumda gelen ses.

bir rivayete göre bedende yaşayan ve bedene can katan. can için en iyisini isteyen ve dileyen yaratım. soyut cevher.

ekleme:
spiritus: latince olan soluk, nefes kökeninden geliyor.
spirit, esprit, spirare; solumak, nefes almak.

ruhçuluk akımlarında tin, ruhun bedene uyumlanması ve etki etmesi ile bedenle birlikte dünyaya gelir. yaşam boyunca bedenle birlikte hareket edip hayatı deneyimler. ruhun gelişimi ve olgunlaşması ruhun tesiri altında deneyimler doğrultusunda yaşam boyunca devam eder.

felsefede ise ruhtan ayrı bir şey olarak geçer. duygusal kısım ile düşünsel kısmı birbirinden ayıran düşünce yetisidir.
jung, ruhun bilinçaltı ile haberleşen yanı olarak belirtmiş.
pavlov ise nesne ile öznenin karşılıklı etkileşimi olarak ifade etmiş.

kur'an'da bir sure. anlamı incir ağacıdır.

1. andolsun o incire, o zeytine,
2. sina dağına
3. ve bu güvenli beldeye ki,
4. biz insanı en güzel biçimde yarattık.
5. sonra da onu aşağıların aşağısına indirdik.
6. ancak iman edip yararlı işler yapan kimseler başka; onlar için kesilmez bir mükafat vardır.
7. o halde artık sana dini ne yalanlatabilir?
8. allah hakimlerin hakimi değil mi?

tin suresinin 5'ci ayetine ithafen necip fazıl'ın şöyle bir şiiri vardır:

tin tin tini mini hanım....

filozofların sıkça kullandığı bir terim. her şeyin özü veya ruh olarak açıklanabilir. bana kalırsa tanrısal özelliklerimizin hepsi veya hıristiyanlıktaki kutsal ruh da tindir.

tin, öz türkçe'de ruh demektir. bununla alakalı "tini şad, mekanı uçmağ olsun." denir.