torun sevgisi başkadır

genelde babannemden duyduğum cümledir.ne kadar doğru bilemem ama torun sevgisinin evlat sevgisinden farklı olduğunu ifade eder bu cümle.

torunlar bir ayrı seviliyor galiba.bir pozitif ayrımcılık söz konusu olduğunu söylemek yanlış olmaz diyebilirim.

kesinlikle katıldığım bir durum.
insanın tadabileceği en saf sevgilerden biri.

torunu olan sözlük yazarı var zannettim elim ayağım titriyo şu an..

(bkz: evlat ceviz torun cevizin içi)

torunlarını çok seven bir tanıdığımla olan sohbetimizde, 50-60 yaşından sonra yeniden anne-baba olmak gibi geliyor, gençliğin verdiği deneyimsizlikle çocuklarımıza gereken ilgiyi gösteremediğimiz yetiştirirken yaptığımız yanlışlar oluyor, onlar büyüyünce çocukluklarında yaptığımız yanlışları hatırlıyoruz torunlarımız konusunda bu konuda daha titiz oluyoruz, diye belirtmişti.

annem ve babamın sıkça söylediği bir söz.

eskiden anne baba yanında çocuğunu kucağına alınca bile ayıp diye laf ederlermiş. baba da sert olacak ya doya doya sevemezmiş çocuğunu. öyle öğrenmişler çünkü. benim babam babannem dedem onlarla yaşıyor diye ne ablamı ne abimi bir kez kucağına alamamış korkudan. ben doğduğumda başlarında kimse yok diye rahat rahat sevmiş o da kısa sürmüş zaten. torun olunca severken daha rahatlar ikisi de. içlerinde kalmış doya doya çocuk sevme isteği. torunla yaşıyorlar şimdi.