transfer olan her futbolcunun çocukluk takımına gelmesi

özellikle türkiye'de gözlemlenen ilginç ve bir o kadar da eğlenceli, inandırıcılığı düşük ama yüz güldüren bir gerçektir.

yıllarca bir takımda oynayıp o takımın sembol isimlerinden biri haline gelse bile başka bir takıma transfer olur olmaz hemen o takımın taraftarı olduğunu beyan eden onlarca futbolcu gördük, açıklamalarını ciddiye almadan ama alır gibi yaparak dinledik.

damarlarındaki kanın rengi sürekli değişen bu futbolcu arkadaşlarımız tuhaf bir hastalıktan mustarip değillerse bir karakter sorunu yaşıyor olmaları kuvvetle muhtemeldir. zaten sadece klişe cümlelerle konuşmaya alışkın olan bu arkadaşlar yeni takımlarının çocukluk takımları olduğunu, zaten babalarının da o takımı tuttuğunu, evde hep o takımın maçlarını izlediklerini söylerken hiç tereddüt etmezler.

tabii ki kendi hayallerine ulaşıp çocukluk aşkları ile kavuşan futbolcular vardır ancak ikinci bir transfer yapınca bu sefer de o takımın renklerine aşık olduğunu iddia eden futbolcular bunun komik olduğunu farkında olmayabilirler mi?

işin en ilginç yanı da bu futbolcuların transfer anında paranın ne kadar önemsiz olduğunu anlatıp aşk için geldiklerini iddia ettikleri takımlarından ayrılırken binbir zahmetle para için her türlü mücadeleyi vermeleri.

peki bu ne aşk bu ne lahana turşusu, demezler mi?