troll olduğun için sana like atmaya çekiniyorum

ciğerimi dağlayan yazarlar söylemi. evde oturmuş, klavye başında ekrana bön bön bakarken kola içen adamım.

insan yiyen bir tarafım da yok. nedir bu çekince? nedir bu elalem ne der çıkışları hep. arada sakatat yiyorum, severim de ama onun sayılacağını sanmam. işkembeyi sek de içmem sonra, sarımsağı sirkesi eksik olmaz. hiç bir yerden kurtaramıyorsam buradan kurtarayım.

elit takılıyorlar efendim, herkes elit sonra. bu elit lümpen yazarları küçümseme amacım yok. herkes istediği kişi sonuçta burada. like alma derdim de yok. bilin istedim.

fakat bunu gelip bana neden söylüyorsunuz onu anlayabilmiş değilim.

-abi çok seviyoruz seni, evcek oturduk seni okuyoruz ama biliyorsun durumları be abi.. buradan 3 5 ayıklayıp yolumuza bakıyoruz. şiir paylaşıyoruz, edebi yazıyoruz. sen bizi evde görsen birbirine pandik atmayan yok. ama abi be.. anla be, like atamıyoruz.

yok neden emrah oluyorsun, az önce varoluşun saçmalığına entry yazıyordun.. bu nasıl bir evrim.

dostum, ben yazarken eğleniyorum, iyi ki var burası sonra. pandemi dönemine ilaç gibi geldi. sen oku, benle eğleniyorsan mesaj da atsan olur. ama bunu belirtme, lütfen ağlama, beni de ağlatacaksın.

aslında tuttuğu partiyi savunamayan, nabza göre şerbetci insanlarla aynı kulvarda olan insan modeli.

troll olmayı beceremediğin için atmıyor da olabilirler diyerek geciştirilebilecek olan durum.